بررسی تاثیر سالیسیلیک اسید بر میزان متابولیت‎ های ثانویه ریشه های نابجای و کالوس گیاه سرخارگل

در این تحقیق به بررسی تاثیر سالیسیلیک اسید در محیط کشت بافت بر میزان متابولیت‌های ثانویه کالوس و ریشه‌های نابجای گیاه سرخارگل (Echinacea purpurea L) پرداخته شد. لپه جهت تشکیل کالوس در غالب آزمایش فاکتوریل با هورمون بنزیل آدنین (5/0 و 1 میلی‌گرم بر لیتر) و توفوردی و نفتالین استیک اسید (5/0 و 1 میلی‌گرم بر لیتر) کشت شدند. جهت تهیه ریشه نابجا نیز لپه در محیط حاوی نفتالین استیک اسید و ایندول بوتیریک اسید (0، 2/0، 1، 5/1 و 2 میلی‌گرم بر لیتر) بر پایه طرح کاملا تصادفی کشت شدند. تیمارهای اسیدسالیسیلیک در غلظت‌های 0، 50، 100 و 200 میلی‌گرم بر لیتر در محیط کشت MS مایع اعمال شد و سپس ترکیباتی شامل میزان کلروفیل کل، فنل، فلاونویید، فعالیت آنتی اکسیدانی، اسیدکافییک و اسیدگالیک اندازه‌گیری شد. بهترین تیمار از نظر تولید کالوس محیط کشت MS حاوی نیم میلی‌گرم بر لیتر هورمون بنزیل آدنین و یک میلی‌گرم بر لیتر هورمون توفوردی و همچنین بهترین تیمار جهت تولید ریشه‌های نابجا از محیط کشت MS2/1 حاوی نیم میلی‌گرم بر لیتر هورمون ایندول بوتیریک اسید بدست آمد. بیشترین میزان فعالیت آنتی اکسیدانی بترتیب در تیمار 100 و 200 میلی‌گرم بر لیتر اسیدسالیسیلیک در کالوس و ریشه‌های نابجای مشاهده شد. بیشترین مقدار اسیدگالیک با 11/2 میلی‌گرم در گرم وزن تر در ریزنمونه ریشه در غلظت 100 میلی‌گرم بر لیتر اسیدسالیسیلیک در روز سوم نمونه برداری ثبت شد. بالاترین مقدار اسیدکافییک با 58/2 میلی‌گرم بر گرم وزن تر در ریزنمونه ریشه در غلظت 200 میلی‌گرم در لیتر اسید سالیسیلیک در روز پنجم نمونه‌برداری مشاهده شد.