ارزیابی زمین لغزش با استفاده از تصاویر راداری و تداخل سنجی راداری منطقه موردی: حوضه نیرچای

 تکنیک تداخل سنجی راداری به عنوان روش کارامد در اندازه گیری جابه جایی سطح زمین می باشد. به طوری که با استفاده از این فناوری امکان پایش حرکات کوچک سطح زمین به صورت پیوسته، با دقت بالا و در گستره وسیعی امکان پذیر است. این فناوری در بررسی مخاطرات طبیعی زمین از جمله حرکات توده ای دامنه ها، فرونشست، زلزله و فعالیت های آتشفشانی بسیار متداول شده است. این تکنیک فاز گرفته شده از دو مجموعه داده رادار در دو زمان مختلف را مقایسه و با ایجاد اینترفروگرام، قادر به اندازه گیری تغییرات سطح زمین در دوره زمانی است. در این پژوهش، به منظور شناسایی و اندازه گیری زمین لغزش از تصاویر راداری سنتیل1 سال های 2015 و 2021 استفاده شده است. به منظور پردازش اطلاعات نیز از نرم افزار SARSCAPE استفاده شده است که بالاترین میزان زمین لغزش 34 سانتی متر برآورد شده است. نقشه کاربری اراضی منطقه مورد مطالعه استفاده از تصویر لندست 8 و با استفاده از طبقه بندی شی گرا استخراج گردید. نتایج این پژوهش نشان داد که تصاویر راداری از پتانسیل خوبی برای آشکارسازی ناپایداری دامنه ها و محاسبه جابه جایی آن ها برخوردار می باشد. نتایج انطباق نقشه کاربری اراضی با نقشه زمین لغزش نشان داد که بالاترین میزان حرکات دامنه ای به ترتیب درکاربری های پوشش گیاهی با مقدار 33 سانتی متر و مرتع با مقدار 28 سانتی مترو کمترین مقدار به منطقه مسکونی با مقدار 9 سانتی متر قرار دارند. ریزش ناگهانی زمین و تخریب سازه های آسیب پذیر از سوانح محتمل ناشی از عوارض حرکات دامنه ای است که در نواحی شهری با تلفات انسانی رو به رو می شوند. این سوانح در موارد خاصی به سبب تراکم جمعیت زیاد و یا گسترش شعاع اراضی فروریخته می تواند تلفات سنگین و جبران ناپذیری داشته باشد.