تولید مولدین عاری از بیماری خاص به عنوان بخشی از سیاست های ایمنی زیستی در صنعت تکثیر و پرورش میگو

بر اساس پیش بینی بانک جهانی، توسعه آبزی پروری تا سال 2030 قابل توجه خواهد بود. سهم میگوی پرورش 12.2% از کل 93.6 میلیون تن محصولات آبزی پروری خواهد بود. میگو محصولی خوش خوراک، پر طرفدار و اقتصادی است که به عنوان غذای سلامتی جهانیان را به سمت خود جلب کرده است. این محبوبیت باعث افزایش مصرف و رونق گرفتن این صنعت شده است. به همین دلیل کشورهاییاز جمله ایران اقدام به توسعه این صنعت نموده اند. شروع فعالیت های پرورش میگو در ایران از سال  1365 در مرکز تحقیقات شیلاتی خلیج فارس در بوشهر رقم خورد و در سال 1371 بخش خصوصی برای سرمایه گذاری به این بخش وارد شده است. و پس از راه اندازی اولین مزارع پرورشی در سال 1373 تا کنون این صنعت با چالش های عدیده ای مواجه بوده، که مهمترین آن بحث بیماری ها و خسارات ناشی از آن بوده است. مزایای وسوسه انگیز این صنعت همراه با سرمایه گذاری تصاعدی، با مسایل پیش بینی نشده، علی الخصوص بیماری های که به سرعت اپیدمی می شدند و کل مزرعه را از بین می بردند، همراه شد و باعث شد که رشد این صنعت همراه با افت و خیزهای شدیدی باشد. بدین ترتیب کشورهای مختلف به منظور مقابله با بیماری های نوظهور و جلوگیری از شیوع آن برنامه مدیریتی متفاوتی در راستای اجرای دستورالعمل های ایمنی زیستی تدوین و اجرا نمودند. تولید مولدین خاص میگو با عناوین SPT، SPF و SPR  ازجمله موثرترین راهکارهای اجرای بوده است. نوشته حاضر مرور کوتاهی بر این موضوع دارد.