تاثیر مدیریت شهری بر افزایش و ارتقاء احساس امنیت زنان در فضاهای شهری (مورد مطالعه:مناطق 5 و 6 شهرداری تبریز)

فضاهای شهری به‌عنوان مهم‌ترین بستر فعالیت و زندگی شهروندان نقش بسیار مهمی را در هویت بخشی انسان‌ها ایفا می‌کنند. فقدان احساس‌امنیت، در میان زنان یک جامعه باعث کمرنگ‌تر شدن حضور آن‌ها و کاهش سرزندگی شهری خواهد شد. پژوهش حاضر به بررسی مشکلات و نارسایی‌های فضاهای شهر تبریز باهدف ارتقاء احساس‌امنیت زنان می‌پردازد. در این راستا معیارهای فضایی و کالبدی موثر بر ارتقاء احساس‌امنیت از دیدگاه زنان و رابطه بین نقش مدیریت شهری و افزایش احساس‌امنیت و آرامش زنان بررسی شده است؛ بنابراین بعد از مطالعات کتابخانه‌ای و بررسی فرضیه ها و تحلیل پژوهش های موفق در این زمینه، زنان ساکن دو منطقه شهر تبریز با پاسخگویی به پرسشنامه‌ها مورد تحلیل قرار گرفته‌اند. پژوهش بر مبنای هدف، از نوع پژوهش های کاربردی بوده و روش مطالعه به‌صورت اسنادی، میدانی و از نوع توصیفی-تحلیلی است و در پایان فرضیه ها از طریق نرم‌افزار آماری «اس پی اس اس»[1]، آماره تحلیلی رگرسیون و سطح معنی‌داری «آنوا»[2] مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفته است. در این پژوهش برای ارزیابی قابلیت اعتماد پرسش های پرسشنامه‌ها، از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شده است. هرقدر این ضریب بیشتر باشد نشان‌دهنده اعتمادپذیری بیشتر آزمون است. معنی‌داری (000/0) کمتر از سطح معنی‌داری موردقبول (05/0) است؛ بنابراین فرضیه حمایت مدیریت شهری و احساس‌امنیت با همبستگی بالا (88/0) موردقبول واقع می‌شود. نتایج به‌دست‌آمده نشان می‌دهد بین حمایت مدیریت شهری و احساس‌امنیت زنان، همبستگی مستقیم و معنی‌داری وجود دارد و با افزایش حمایت مدیریت شهری، احساس‌امنیت بین پاسخگویان افزایش می‌یابد.