مطالعه اثر عصاره تمرهندی روی بقا، تکثیر و القای آپوپتوزیس در سلولهای سرطانی پروستات، روده بزرگ و سلول طبیعی فیبروبلاست انسان

سرطان یکی از دلایل اصلی مرگ و میر در سراسر جهان است که درمان آن با عوارضی هم چون مقاومت دارویی همراه است. طبیعت همواره یکی از منابع دارویی برای بشر بوده است. لذا تمایل زیادی به شناسایی ترکیبات ضدسرطانی جدید در گیاهان وجود دارد.

 در این تحقیق هفت غلظت (5/0 تا 12 میکروگرم بر میلی لیتر) از عصاره هیدروالکلی هسته تمرهندی (Tamarindus indica) و داروی فلورواوراسیل روی سه رده سلولی سرطان پروستات (LNCaP)، سرطان روده بزرگ (HT-29) و سلول طبیعی فیبروبلاست (HSkMC) به مدت 24 ساعت اثر داده شد. اثر کشندگی عصاره ها با استفاده از روش MTT و اثر عصاره ها بر میزان ساخت DNA با استفاده از روش BrdU و میزان مرگ آپوپتوزی نیز به روش TUNEL اندازه گیری شد.

زنده مانی سلول های سرطان پروستات، روده بزرگ و فیبروبلاست در حضور بیش ترین مقدار از عصاره به ترتیب به 8/24، 1/65 و 5/60 درصد کاهش یافت. شاخص IC 50 برای سه رده سلولی فوق به ترتیب 60/4، 0/17 و 79/13 محاسبه شد. عصاره میزان ساخت DNA را نیز به ترتیب به میزان 32 و 37 و 15 درصد در سلول های سرطان پروستات، روده و فیبروبلاست کاهش داد. مرگ آپوپتوزی پس از تیمار با عصاره در سلول های سرطانی پروستات و روده بزرگ نیز به ترتیب 31 و 4 درصد مشاهده شد.

درمجموع، سمیت عصاره و مهار ساخت DNA و القای مرگ آپوپتوزی برای سلول سرطان پروستات نسبت به دو سلول دیگر بیش تر بود (01/0p value˂). تجزیه ترکیبات موجود در گیاه تمرهندی و مطالعات بیش تر در موجود زنده می تواند به شناسایی ترکیبات ضدسرطان از این گیاه منجر شود.