بررسی تاثیر بی نزاکتی همکاران بر خلاقیت کارکنان با نقش میانجی فرسودگی عاطفی و انگیزه درونی
خلاقیت کارکنان یکی از مهمترین عوامل موفقیت سازمانها و حفظ مزیت رقابتی آنهاست. بینزاکتی همکاران یکی از عوامل تهدیدکننده خلاقیت کارکنان است که از طریق کاهش انگیزه درونی و افزایش فرسودگی شغلی خلاقیت کارکنان را متاثر میسازد. این پژوهش درصدد بررسی تاثیر بینزاکتی همکاران بر خلاقیت کارکنان با نقش میانجی فرسودگی عاطفی و انگیزه درونی بود.
جامعه آماری این پژوهش، کارکنان نمایندگیهای شرکت ایرانخودرو در شهر اهواز با تعداد 1300 نفر در زمان مطالعه بود. شیوه نمونهگیری تصادفی و حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران، 279 نفر بود. برای جمعآوری دادهها از پرسشنامههای بینزاکتی Cortina, Magley, Williams & Langhout (2001 م.)، فرسودگی عاطفی Maslach & Jackson (1981 م.)، خلاقیت Randsip (1979 م.) و انگیزش درونی McAuley, Duncan & Tammen (1989 م.) استفاده شد. تحلیل دادهها با استفاده از آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و آمار استنباطی (تحلیل مسیر) و با به کارگیری نرمافزارهای SPSS 23 و Lisrel 8.8 انجام شد.
مشارکتکنندگان در پژوهش با رضایت و آگاهانه پرسشنامهها را تکمیل نمودند.
نتایج پژوهش نشان داد بینزاکتی همکاران به ترتیب با ضرایب مسیر 41/0- ، 85/0 و 6/0- و آماره t، بالاتر از 96/1 بر خلاقیت کارکنان، فرسودگی عاطفی و انگیزه درونی تاثیر معناداری دارد. نقش میانجی متغیرهای فرسودگی عاطفی و انگیزه درونی نیز تایید شد.
بینزاکتی کارکنان باعث افزایش فرسودگی شغلی و کاهش انگیزه درونی و در نتیجه کاهش خلاقیت کارکنان خواهد شد. بنابراین پیشنهاد میگردد مدیران توجه ویژهای به زدودن رفتارهای توام با بینزاکتی در سازمان نمایند.
پرداخت حق اشتراک به معنای پذیرش "شرایط خدمات" پایگاه مگیران از سوی شماست.
اگر عضو مگیران هستید:
اگر مقاله ای از شما در مگیران نمایه شده، برای استفاده از اعتبار اهدایی سامانه نویسندگان با ایمیل منتشرشده ثبت نام کنید. ثبت نام
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.