تاثیر پیش تیمار ملاس بر بافت کبد ماهی کپورمعمولی (Cyprinus carpio) در مواجهه با نانو آهن

وجود نانوذرات بر وضعیت فیزیولوژیک ماهیان اثر گذار بوده و باعث کاهش عملکرد ایمنی ماهیان می شود، از این رو استفاده از محرک های ایمنی نظیر ملاس بسیار ضروری به نظر می رسد. تعداد 250 بچه ماهی کپور معمولی به مدت 42 روز در چهار دسته، جیره فاقد ملاس (تیمار 1)، جیره حاوی 5/0 درصد ملاس (تیمار 2)، جیره حاوی 1 درصد ملاس (تیمار3) و جیره حاوی 2 درصد ملاس (تیمار 4) تقسیم شدند. سپس به هرکدام از گروه ها 50 درصد غلظت کشنده نانو آهن به مدت چهارده روز اضافه شد. بررسی های بافت شناسی ماهیان که در معرض ملاس و نانو ذرات آهن قرار داشتند، نشان دهنده بروز ناهنجاری های ساختاری در بافت کبد بود. به طوری که این تغییرات در مقایسه با بافت های گروه شاهد اختلاف بسیاری داشت. نتیجه گیری نهایی تحقیق حاضر نشان داد که تیمار نانوآهن منجر به بروز آسیب های بافتی در کبد کپور ماهیان گردید؛ اگرچه عارضه هیستوپاتولوژیک در تیمارهای ترکیب نانوآهن و ملاس نیز مشاهده شد، اما شدت آسیب ها با افزایش غلظت ملاس کاهش یافت. به نظر می رسد اثر گذاری منفی نانوذرات آهن بر بافت کبد کپور معمولی توسط ملاس به حداقل رسیده است.