بررسی خصوصیات اپیدمیولوژیک و بالینی بیماری کاوازاکی در مازندران

کاوازاکی یک واسکولیت حاد دوران کودکی با علت ناشناخته است که درصورت عدم درمان، در 25 درصد موارد می‎تواند منجر به آنوریسم کرونر شود. این بیماری علت اصلی بیماری قلبی اکتسابی در کودکان کشورهای توسعه یافته است. هدف از انجام این مطالعه بررسی خصوصیات اپیدمیولوژیک و بالینی بیماری کاوازاکی در مازندران بود.

در این مطالعه توصیفی-تحلیلی مرور پرونده، تمامی موارد ثبت شده بیماری کاوازاکی از سال 1398-1386 در استان مازندران مورد بررسی قرار گرفتند. اطلاعات اپیدمیولوژیک، دموگرافیک، بالینی، آزمایشات دوره‎ای، ریسک فاکتورها، بار بیماری، عوارض و پیگیری بیماران توسط نرم‎افزار جمع‎آوری شدند. تجزیه و تحلیل داده‎ها با آمار توصیفی و آزمون کای دو و رگرسیون لجستیک انجام شد.

اطلاعات 136 کودک مورد بررسی قرار گرفت. کودکان مبتلا به کاوازاکی کامل و ناکامل از نظر علایم بالینی تفاوت معنی‎داری داشتند(0/001>P). اغلب کودکان مبتلا به کاوازاکی کامل و ناکامل به ترتیب 63/2 درصد و 75/5 درصد درگیری قلبی و 52/6 درصد و 58/2درصد درگیری عروق کرونر داشتند اما تفاوت معنی‎داری بین دو گروه از نظر درگیری قلبی و عروق کرونر یافت نشد(0/05<P). نتایج رگرسیون چند متغیره نشان داد مدت زمان تب بیش‎تر از 5 روز به عنوان یک پیش‎بینی‎کننده  درگیری عروق کرونر مطرح می‎شود(0/001=P).

نتایج نشان داد تب بیش‎تر از 5 روز به عنوان ریسک فاکتور درگیری قلبی و عروق کرونر به عنوان یکی از عوارض منجر به مرگ این بیماری در کودکان گزارش شده است. لذا کنترل دقیق تب و بررسی‎های قلبی در کودکان با علایم بیماری کاوزاکی اهمیت دارد.