استعداد متنوع و قابلیت استخدامی: تحلیل نقش میانجی تحصیلات هوش مندانه

با توجه به فراگیر شدن دنیای مشاغل موقتی، قابلیت استخدامی مهم ترین عامل موثر بر موفقیت فرد در محیط های کاری متلاطم قلمداد می شود. با توجه به عدم اطمینان شغلی نیروی کار در دنیای بسیار متغیر آینده، ضرورت پرورش استعدادهای متنوع که با استراتژی تحصیلات هوش مندانه و آموزش مناسب در جهت بالفعل نمودن توانمندی های فرد در کار راهه شغلی هم راستا می شود، می تواند قابلیت استخدام کارکنان حرفه ای را افزایش دهد. این پژوهش به بررسی تاثیر استعداد متنوع بر قابلیت استخدامی با تاکید بر متغیر میانجی تحصیلات هوش مندانه می پردازد. جامعه آماری پژوهش تمامی مهندسان پروژه های فعال شرکت مپنا به تعداد 417 نفر بود که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده و براساس فرمول کوکران 200 نفر نمونه درنظر گرفته شد. جمع آوری داده ها براساس پرسشنامه قابلیت استخدامی دیووس و سونز (2008) و پرسشنامه محقق ساخته تحصیلات هوش مندانه و استعداد متنوع انجام گرفت که روایی آن ها از سوی خبرگان و پایایی آن از طریق روش پایای ترکیبی و آلفای کرونباخ تایید شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از مدل سازی معادلات ساختاری و نرم افزار Smart-Pls3استفاده شد. نتایج پژوهش نشان دهنده آن است که استعداد متنوع هم به صورت مستقیم و هم از طریق تحصیلات هوشمندانه، قابلیت استخدامی مهندسان پروژه های نیروگاهی را افزایش می دهد.