اثربخشی تمرین رایانه ای شناختی بر عملکرد بازداری پاسخ و توجه پایدار دانش آموزان با مشکلات ریاضی

هدف پژوهش حاضر اثربخشی تمرین رایانه ای شناختی بر عملکرد بازداری پاسخ و توجه پایدار دانش آموزان با مشکلات ریاضی بود. روش پژوهش به لحاظ هدف کاربردی و از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش دانش آموزان دارای اختلال ریاضی شهر تهران بودند که در سال تحصیلی 1398-1397 به تحصیل اشتغال داشتند. گروه نمونه شامل 24 دانش آموز پسر دبستانی دارای مشکلات ریاضی بود که از طریق نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی به دو گروه گواه (12 نفر) و آزمایش (12 نفر) تقسیم شدند. به منظور شناسایی دانش آموزان با مشکلات ریاضی از آزمون ایران کی مت استفاده شد. همچنین هوش دانش آموزان با مقیاس تجدیدنظر شده هوش وکسلر برای کودکان (WISC-R) ارزیابی شد. گروه آزمایش طی 25 جلسه 50 تا 60 دقیقه ای در برنامه مداخله ای شرکت کردند. از آزمون های عملکرد پیوسته (CPT) و آزمون استروپ (Stroop) از مجموعه نرم افزارهای علایم حیاتی سیستم اعصاب مرکزی (CNSVS) برای ارزیابی بازداری پاسخ و توجه پایدار دانش آموزان استفاده شد. داده ها با نرم افزار SPSS22 و با استفاده آزمون های تحلیل کواریانس تحلیل شدند. نتایج آزمون استروپ نشان می دهد تفاوت معناداری در نمرات پس آزمون دانش آموزان گروه آزمایش و گواه در زیر مولفه خطای ارتکاب وجود داشت (05/0>P). همچنین در آزمون عملکرد پیوسته، تفاوت گروه گواه و آزمایش پس از حذف اثر پیش آزمون در مرحله پس آزمون، در زیرمولفه خطای ارتکاب و خطای حذف معنادار بود (05/0>P). برنامه تمرین رایانه ای شناختی می تواند سبب بهبود عملکرد بازداری پاسخ و توجه پایدار در دانش آموزان با مشکلات ریاضی شود.