مدل یابی کیفیت رابطه زناشویی براساس مقابله زوجی: نقش میانجی گری مفهوم ما شدن در افراد متاهل

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش میانجی گری ماشدن در رابطه بین مقابله حمایتی زوجی و کیفیت رابطه زناشویی در افراد متاهل بود. این پژوهش از نوع کاربردی و روش آن همبستگی با استفاده از مدل معادلات ساختاری بود. جامعه پژوهش را افراد متاهل شهر شیراز در سال 1400 تشکیل دادند که از میان آن ها 205 فرد متاهل (56 مرد و 149 زن) به روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند و با پرکردن پرسشنامه مقابله زوجی (DCQ)، پرسشنامه ماشدن (WQ) و مقیاس کیفیت زناشویی (RDAS) در پژوهش شرکت کردند. همچنین داده ها با استفاده از نرم افزارهای Amos نسخه 24 و SPSS نسخه 24 تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها نشان می دهد مقابله زوجی حمایتی همسر به صورت مستقیم بر کیفیت زناشویی تاثیر دارد؛ درحالی که مسیر مستقیم مقابله زوجی حمایتی خود به کیفیت زناشویی معنادار نبود. همچنین مقابله زوجی حمایتی خود و همسر به صورت غیرمستقیم و از طریق ایجاد حس ماشدن در زوج ها با کیفیت زندگی زناشویی ارتباط دارند. براساس یافته ها می توان گفت افرادی که در موقعیت های استرس زای زندگی از مقابله های زوجی حمایتی استفاده می کنند، احساس اتحاد و نزدیکی بیشتری با یکدیگر دارند و درنهایت با کیفیت زناشویی بالاتری مواجه می شوند. برای این منظور پیشنهاد می شود با هدف آگاهی بخشی به زوج ها درباره اهمیت مقابله زوجی در بحران ها از این یافته ها استفاده شود.