طراحی وسیلۀ بازی برای کودکان به منظور بهبود ارتباط و مهارت های اجتماعی

ارتباط و تعاملات اجتماعی یکی از موضوعات اساسی در جوامع امروز هستند. تحقیقات اخیر در حوز ه های مختلف حاکی از انزوای بیش از پیش افراد و درگیری با بیمار یها و ناهنجار یهایی چون افسردگی میباشد. از این رو رشد مهارتهای لازم برای تعاملات اجتماعی امری مهم و ضروری برای جوامع انسانی ست. بدیهی است که رشد این مهارتها به ویژه از دوران کودکی به افزایش کیفیت ارتباطات انسانی می انجامد. بازی فعالیتی است که در طی آن کودکان توانایی ها و ظرفیت های خود را شناسایی می کنند، افکار و اعمال خود را آشکار می سازند و ظرفیت های جسمی و ذهنی خود برای کاوش محیط و تعامل با آن استفاده می کنند. از این رو حوزه بازی، زمینه مناسبی برای یادگیری مهارت های اجتماعی و رشد توانایی های ارتباطی کودکان است. لذا هدف پژوهش حاضر طراحی وسیله بازی برای بهبود تعاملات اجتماعی از قبیل تقسیم کردن، کمک کردن و همکاری می باشد. این پژوهش کاربردی به لحاظ ماهیت یک مطالعه کیفی-توصیفی است که در آن اطلاعات از طریق روش های کتابخانه ای و میدانی جمع آوری شده و پس از تجزیه و تحلیل برای طراحی یک وسیله بازی مورد استفاده قرار گرفت. ارزیابی وسیله بازی با استفاده از آزمون فرضیه توسط 15 کودک 3 تا 6 ساله از دو مهدکودک از سطح شهر تهران انجام شد. نمونه گیری از نوع تصادفی و به شیوه نمونه گیری خوش های انجام گردید. نتایج پژوهش حاکی از تاثیر مثبت وسیله بازی بر سه مولفه تقسیم کردن، کمک کردن و همکاری در تعاملات جمعی کودکان دارد. از این وسیله بازی می توان در منازل و محیط های آموزشی و کلیه فضاهای داخلی و خارجی استفاده نمود، و استفاده آن به صورت مشترک بین کودکان و بزرگسالان می تواند موجب تعامل هرچه بیشتر والدین و فرزندان شود.