نقش اخلاق تحصیلی و کمک‏ طلبی تحصیلی در پیش ‏بینی فریبکاری تحصیلی دانش ‏آموزان ورزشکار در دوران شیوع کرونا

 امروزه فریبکاری تحصیلی یکی از مهم‏ترین چالش‌های محیط‌ های آموزشی می‏باشد که به عنوان مجموعه رفتارهای مبتنی بر نیرنگ و فریب برای دستیابی به پیامدها و نتایج تحصیلی تعریف شده است. پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش اخلاق تحصیلی و کمک‏ طلبی تحصیلی در پیش‏بینی فریبکاری تحصیلی دانش ‏آموزان ورزشکار در دوران شیوع کرونا انجام گرفت.

 روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش را تمامی دانش‏آموزان ورزشکار شهر اردبیل به تعداد 653 نفر تشکیل می‏ دادند که از میان آن‏ها با استفاده از روش نمونه ‏گیری تصادفی طبقه ‏ای تعداد 242 نفر ‏به عنوان نمونه انتخاب شدند. از پرسشنامه اخلاق تحصیلی، پرسشنامه کمک ‏طلبی تحصیلی و پرسشنامه فریبکاری تحصیلی برای جمع ‏آوری داده‌ها استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده‏ ها از آزمون ‏های ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون استفاده شد.

ملاحظات اخلاقی: 

رضایت شفاهی مشارکت‌کنندگان اخذ و درباره محرمانه‌بودن اطلاعات به آن‏ها اطمینان خاطر داده شد.

یافته‌ها: 

یافته ‏ها نشان داد که بین اخلاق تحصیلی و مولفه‏ های آن و کمک‏ طلبی تحصیلی و مولفه ‏های آن با فریبکاری تحصیلی رابطه منفی و معناداری وجود دارد. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون آشکار کرد که تقریبا 51 درصد از کل واریانس فریبکاری تحصیلی بر اساس اخلاق تحصیلی و کمک ‏طلبی تحصیلی قابل پیش‏بینی است که متغیر اخلاق تحصیلی سهم بیشتری داشت.

نتیجه‌گیری:

 بر اساس یافته ها، می‏توان نتیجه گرفت که اخلاق تحصیلی و کمک‏طلبی تحصیلی از متغیرهای مرتبط با کاهش میزان فریبکاری تحصیلی در دانش‏ آموزان می‏ باشند.