عملکرد «انتخاب» و «دیگری در خویش» در نمایشنامه ی «بانوی دریایی» اثر هنریک ایبسن براساس گفتمان پل والری

این مقاله کوششی است در تبیین و ارایه ی مفهوم «دیگری در خویش» براساس آرای «پل والری» در نمایشنامه ی «بانوی دریایی» اثر «هنریک ایبسن». مسیر اصلی این پژوهش معطوف به درک مفهوم «دیگری در خویش» برآمده از سمبولیسم تبیینی «پل والری» است. درهمین راستا و برای فهم عمیق تر سمبولیسم «پل والری» به آثار وی در حوزه ی نثرونظم ارجاع هایی انجام گرفته است. مهم ترین نکته ی این پژوهش، نشان دادن تاثیر مولفه ی «دیگری در خویش» بر روی شخصیت اصلی نمایشنامه ی «بانوی دریایی» (الیدا) است و نیز چگونگی ایجاد تلاطم و درگیری درونی و درنهایت نشان دادن غوطه ور بودن الیدا در بین دو ساحت زمینی و دریایی که با «انتخاب» به نتیجه می رسد. این مقاله که به شیوه ی تحلیل محتوای کیفی به نگارش درآمده یک بررسی هویت شناسانه از دورنیات مستتر در نمایشنامه ی «بانوی دریایی» با عنایت به سیروسلوک مادی و ماهوی شخصیت اصلی اثر (الیدا) بوده و پاسخی است به این پرسش اصلی: چراوچگونه شخصیت اصلی نمایشنامه ی «بانوی دریایی» از میان دو امر واقع شده در مسیر زندگی اش، مبتنی بر مفهوم «دیگری در خویش» به کشف خویش و خواسته اش نایل می آید و دست به انتخاب می زند و پیامدهای این انتخاب چیست؟ برای پاسخ به این پرسش، توضیح داده می شود که چگونه دو شخصیت دیگر نمایشنامه (دریانورد و دکتر وانگل) دو وجه متفاوت از شخصیت الیدا را نمایندگی می کنند و جدا از ارتباط زمینی و دریایی او در جهان مادی به نوعی در ارتباط و کشف جهان درونی اش موثرند. نکته ی مرتبط بعدی تبیین جایگاه نمادگرایی در نمایشنامه ی «بانوی دریایی» مبتنی بر رویکرد و آرای فروید است. از این دریچه، همان دو شخصیت (دریانورد و دکتر وانگل) که نماینده ی دو برهه ی مهم زندگی الیدا -گذشته و حال- او هستند، مجدد تبیین می شوند و وجوه سمبلیکی شان با چهره ی الیدا تطبیق می یابند و نتیجه گرفته می شود که حقیقت الیدا در زیر دو چهره ی موردبحث پنهان است. همچنین روند مواجهه و تبیین تیوری والری در نمایشنامه ی «بانوی دریایی» این نتیجه را فراهم می کند که چالش مهم شخصیت اصلی نمایشنامه (الیدا)، برقراری ارتباط با دیگر اشخاص (دریانورد و دکتر وانگل) اثر برای دستیابی به ساحت های دیگر خویش است.