تاثیر عوامل منتخب فناوری های گردشگری هوشمند بر رضایت از استفاده از فناوری در سفر (مورد مطالعه: گردشگران شهر یزد)

گردشگری هوشمند با توجه به پیشرفت‌های اخیر و گسترش فناوری اطلاعات به وجود آمده است و حالت‌های جدید ارتباطات، روش‌های جدید جمع‌آوری اطلاعات و فرصت‌های جدید برای خلق ارزش و مدیریت را پیشنهاد داده است. هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی تاثیر فناوری‌های گردشگری هوشمند بر رضایت از استفاده از فناوری در سفر می باشد. جامعه آماری پژوهش شامل آن دسته از گردشگران داخلی در دسترسی است که به شهر یزد سفر کرده‌اند. جهت جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه ‌16 گزاره‌ای یوو و همکاران (2017) و هوانگ و همکاران (2017) استفاده گردیده است و حجم نمونه با توجه به محدود بودن جامعه، 240 نفر تعیین گردید. به‌منظور اطمینان یافتن از دقت و صحت نتایج تحقیق ویژگی‌های فنی پرسشنامه در دو بخش روایی (سازه و محتوایی) و پایایی (آلفای کرونباخ) مورد بررسی قرار گرفته است. فرضیه‌های پژوهش با استفاده از رویکرد مدل‌سازی معادلات ساختاری بر پایه روش حداقل مربعات جزیی از طریق اسمارت پی ال اس3 مورد آزمون قرار گرفتند. یافته های نشان داد که هر سه فرضیه، آماره تی بالاتر از 96/1 داشته اند، به همین جهت تمامی فرضیه های پژوهش تایید شدند. همچنین بیشترین ضریب تاثیر مربوط به اطلاع‌رسانی فناوری‌های گردشگری هوشمند بر رضایت از استفاده از فناوری در سفر می باشد. نتایج نشان داد که فرضیه اصلی فناوری‌های گردشگری هوشمند بر رضایت از استفاده از فناوری در سفر اثر دارد و اطلاع‌رسانی، تعامل و دسترسی بر رضایت از استفاده از فناوری در سفر تاثیر مثبت و معنادار دارد؛ می توان نتیجه گرفت که رضایت از استفاده از فناوری در سفر باعث ایجاد سودآوری برای شرکت‌های حوزه گردشگری می‌شود، در نهایت رضایت منجر به ایجاد وفاداری گردشگران نسبت به یک مقصد خاص می گردد.