اثرات تعادل الکترولیتی جیره و ترئونین قابل هضم بر مورفولوژی و جمعیت میکروبی روده و قابلیت هضم جوجه های گوشتی در شرایط تنش حرارتی

کاهش در سطح پروتیین، اسیدهای آمینه و یا تغییر در تعادل الکترولیتی جیره به عنوان راهکارهای موثر جهت جلوگیری از اثرات مضر تنش حرارتی در طیور پیشنهاد شده است.

مطالعه حاضر به منظور بررسی اثرات سطوح مختلف تریونین و تعادل کاتیون-آنیون جیره در جوجه های گوشتی تحت شرایط تنش حرارتی انجام شد.روش‎کار: از تعداد 700 قطعه جوجه گوشتی نر یک روزه (سویه راس 308) به مدت 6 هفته در شرایط دمای بالای محیطی استفاده شد. این آزمایش به صورت فاکتوریل 1 + 3 × 2 در قالب طرح کاملا تصادفی با 7 تیمار)5 تکرار برای هر تیمار و 20 جوجه برای هر تکرار) انجام شد. فاکتورهای آزمایشی شامل 2 سطح تریونین (سطح توصیه شده و 10 درصد بالاتر از سطح توصیه شده) و 3 تعادل الکترولیتی جیره (175، 250 و 325 میلی اکی والان در کیلوگرم جیره) بودند. یک تیمار با سطح نرمال تریونین (سطح توصیه شده) و تعادل الکترولیتی 250 در شرایط دمایی مطلوب به عنوان تیمار شاهد در نظر گرفته شد.

اگرچه هیچ اثر متقابلی بین سطح تریونین و تعادل الکترولیتی وجود نداشت، تعادل الکترولیتی 175 شاخص عملکرد را در مقایسه با تعادل الکترولیتی 250 یا 325 افزایش داد (05/0>P). با تعادل الکترولیتی 175 یا 250 میلی اکی والان در کیلوگرم، نسبت ارتفاع پرز به عمق کریپت و سطح پرز در ژژنوم بهبود یافت (05/0>P). همچنین کاهش سطح تعادل الکترولیتی جیره منجر به افزایش انرژی متابولیسمی تصحیح شده برای نیتروژن شد (05/0>P). افزون بر این، افزایش در جمعیت لاکتوباسیل ها و بیفیدوباکتریوم در سکوم و قابلیت هضم پروتیین با افزایش سطح تریونین جیره مشاهده شد (05/0>P).

با توجه به این نتایج، استفاده از سطح بالای تریونین یا سطح پایین تعادل الکترولیتی جیره (175 میلی اکی والان در کیلوگرم) برای بهبود عملکرد، انرژی متابولیسمی و بهبود فلور میکروبی روده جوجه های گوشتی تحت تنش گرمایی می تواند مفید باشد.