بررسی ارتباط بین فرسودگی تحصیلی با خودکارآمدی و عملکرد تحصیلی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد در سال تحصیلی 1395-1396

فرسودگی تحصیلی دانشجویان اهمیت زیادی دارد. فرسودگی تحصیلی باعث کاهش خودکارآمدی، عملکرد و پیشرفت تحصیلی، تعهد دانشجویان به انجام امور آموزشی، علاقه به ادامه تحصیل و مشارکت علمی پایین در حین تحصیل و بعد از تحصیل می شود. لذا این مطالعه به بررسی ارتباط بین فرسودگی تحصیلی با خودکارآمدی و عملکرد تحصیلی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد پرداخته شده است.

در این مطالعه توصیفی تحلیلی، تعداد 866 دانشجو از بین دانشجویان پزشکی، پرستاری، هوشبری، اتاق عمل و فوریت پزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد در سال تحصیلی 95-96 به صورت غیر تصادفی سهمیه ای انتخاب شدند. پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک - تحصیلی، پرسشنامه تعدیل شده فرسودگی تحصیلی برسو و پرسشنامه خودکارآمدی تحصیلی دانشجویان فرامن و نیز شاخص سنجش عملکرد تحصیلی دانشجویان بر اساس معدل کل نیمسال قبلی برای گردآوری داده ها استفاده شدند. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS21 و با استفاده از آزمون های آماری توصیفی و تحلیلی در سطح معنی داری 5 درصد مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت.

یافته ها:

 یافته های این مطالعه نشان می دهد که عملکرد تحصیلی (92/0±26/16)، خستگی هیجانی (38/6±12/16)، بی علاقگی (61/3±92/11)، ناکارآمدی (68/3±99/21) و خودکارآمدی (21/5 ±74/18) بودند. آزمون همبستگی پیرسون نشان داد که بین فرسودگی تحصیلی و خودکارآمدی (r =-0/92, p<0/001 و بین فرسودگی تحصیلی با عملکرد تحصیلی. (r =-0/87, p<0/001) ارتباط منفی و معنی دار وجود داشت. بااین حال، ارتباط بین مولفه ناکارآمدی و خود کارآمدی معنی دار نبود. (r =0/42, p<0/06).

بحث و نتیجه گیری:

 بر اساس یافته های این مطالعه، دانشجویان دارای خودکارآمدی بالاتر، آسیب پذیری کمتری در برابر فرسودگی تحصیلی دارند و کمتر دچار افت تحصیلی می شوند. بنابراین تقویت این متغیر در بین دانشجویان سبب بهبود عملکرد تحصیلی آن ها خواهد شد.