ارزیابی اثر قطره چشمی لیدوکایین و بوپیواکایین روی فشار داخلی چشم و مدت زمان بی حسی قرنیه در سگ

علت اصلی ایجاد گلوکوم افزایش فشار داخلی چشم می باشد.  برای اندازه گیری فشار داخلی چشم در حیوانات نیاز به استفاده از داروهای بی حسی موضعی می باشد.  این داروها ممکن است باعث تغییر فشار داخلی چشم شده و در تشخیص این بیماران تداخل ایجاد کنند.  لذا هدف از انجام مطالعه ی حاضر، تولید و استفاده از داروهای بی حسی موضعی که کم ترین اثر را روی فشار داخلی چشم ایجاد کنند، می باشد.  در این مطالعه فرم قطره ی چشمی دو داروی لیدوکایین 1 درصد و بوپیواکایین 4/0 درصد تولید شده و اثر آن ها روی فشار داخلی چشم در 20 قلاده سگ بالغ نژاد بومی مورد بررسی قرار گرفت.  بدین صورت که قطره ی لیدوکایین در چشم راست نیمی از سگ ها و چشم چپ نیمی دیگر و در چشم مقابل نرمالین سالین به عنوان کنترل چکانده شد.  فشار داخلی چشم قبل از چکاندن دارو و در دقایق 0، 5، 10، 15، 20، 25، 30، 35 و 40 بعد از چکاندن دارو به وسیله ی دو دستگاه تونومتر iCare و تونوپن وت اخذ شد.  یک هفته بعد، اثر قطره بوپیواکایین تولید شده به روش مشابه بررسی گردید.  قطره ی لیدوکایین تغییری در فشار داخلی چشم با هیچ کدام از دستگاه های تونومتر نشان نداد.  قطره ی بوپیواکایین باعث افزایش موقتی فشار چشم به محض چکاندن دارو شد که با دستگاه iCare این افزایش معنی دار بود (014/0=P) ولی بلافاصله بعد از آن به حد نرمال برگشت؛ با این حال نتایج به دست آمده با دستگاه تونوپن وت تغییر معنی داری نشان نداد.  مدت زمان بی حسی قرنیه در اثر لیدوکایین 7/14 دقیقه و بوپیواکایین 5/17 دقیقه به دست آمد.  نتیجه گیری می شود با توجه به این که قطره ی چشمی تولید شده لیدوکایین و بوپیواکایین تغییر چندانی در فشار داخلی چشم ایجاد نکردند، به راحتی می توانند جهت اندازه گیری فشار داخلی چشم استفاده شوند ولی چون مدت زمان بی حسی ایجاد شده نسبتا کم می باشد، لازم است فشار داخلی چشم هر چه زودتر اندازه گیری شود.