بکارگیری ماتریکس خارج سلولی جهت ترمیم جراحات و ضایعات بافتی ناشی از رزم: یک مطالعه مروری

بکارگیری ماتریکس خارج سلولی (ECM) و داربست های زیستی به دلیل نتایج نویدبخش زمینه جدیدی در ترمیم جراحات بافتی غیرقابل بهبود ایجاد نموده اند. این مواد به جهت زیست سازگار بودن و عوامل محرک رشد یک محیط مناسب برای بقا، تکثیر و تمایز سلول ها فراهم نموده و ترمیم بافتی را تسریع می بخشند. در مطالعه حاضر اهمیت ECM در ترمیم و نوزایی بافت های صدمه دیده بویژه در رزم مورد بررسی قرار گرفت.

روش ها:

در مطالعه حاضر به منظور دست یابی به اطلاعات لازم از واژگان کلیدی ECM، جراحات جنگی، آسیب های بافتی (مانند پوستی، عضلانی، مغزی-نخاعی، ریوی، احشایی، کلیوی و استخوانی) و ترمیم ضایعات بافتی استفاده گردید. با استفاده از این کلمات در پایگاه های اطلاعاتی معتبر اسکوپوس، پاب مد، ساینس دایرکت، ایران داک، و گوگل اسکالر جستجوی مقالات در بازه زمانی 2022-2002 میلادی انجام شد. در نهایت، مهمترین یافته های این مقالات به صورت یک مقاله مروری روایتی گزارش شد.

یافته ها:

با توجه به نتایج مطالعات بررسی شده می توان گفت استفاده از ECM حاصل از بافت های مختلف به صورت پودرهای تهیه شده، هیدروژل ها و داربست های زیستی قادر است جراحات و مصدومیت های بافت های مختلف عصبی (مغز و نخاع)، احشایی (کبد و کلیه)، استخوانی، پوستی، عضلانی و ریوی که به دلایل مختلف بویژه در شرایط رزم دچار آسیب شده را ترمیم و بهبود بخشد.

نتیجه گیری:

استفاده از پتانسیل درمانی بسیار ارزشمند ECM، به عنوان یک روش درمانی مناسب و قابل دسترس برای ترمیم ضایعات و جراحات بافتی، می تواند مصدومیت ها و جراحات غیرقابل ترمیم بویژه در شرایط رزم را تا حدود زیادی بهبود داده و منجربه عملکرد مناسب و حتی طبیعی بافت ها گردد.