تاثیر تمایزیافتگی، سبکهای دلبستگی و عملکرد خانواده بر دلزدگی زناشویی با میانجیگری هوش هیجانی

این پژوهش با هدف تعیین تاثیر تمایزیافتگی، سبکهای دلبستگی و عملکرد خانواده بر دلزدگی زناشویی با میانجیگری هوش هیجانی انجام شد. روش پژوهش حاضر همبستگی و جامعه آماری پژوهش کلیه زوجین ساکن شهر تبریز دارای حداقل 5 سال زندگی مشترک، 25 الی 60 ساله بود. در پژوهش حاضر 300 زوج  به روش خوشه ای چندمرحله ای (بر مبنای مناطق شهری) در مرحله اول از بین جامعه انتخاب و و در صورت دارا بودن ملاکهای ورود (سن بین 25-60 ، مدت زمان ازدواج حداقل 5 سال، نداشتن اختلالات روانی، نداشتن سابقه مشاوره و مداخلات روانشناختی در دو سال اخیر و اعلام امادگی برای شرکت در پژوهش به صورت داوطلبانه) به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند.  از پرسشنامه های دلزدگی زناشویی (Pines, 1996)، سنجش خانواده (Epstein, Baldwin & Bishop, 1983)، سبکهای دلبستگی (Bartholomew & Horowitz, 1991) ، هوش هیجانی (Bradberry and Greaves, 2005) و تمایزیافتگی (Skoworon & Fridlander, 1998) در جمع آوری داده ها استفاده گردید.  پرسشنامه ها روی 300 زوج و تحلیل داده ها بر روی 300 واحد (میانگین نمرات هر زوج) انجام شد. نتایج تحلیل مسیر نشان داد، مولفه های تمایزیافتگی بر دلزدگی زناشویی با میانجی گری هوش هیجانی تاثیر غیر مستقیم (05/0 > P) و تمایزیافتگی بر دلزدگی تاثیر مستقیمی دارد (05/0 > P).. بر اساس نتایج، مولفه های عملکرد خانواده بر دلزدگی زناشویی با میانجی گری هوش هیجانی تاثیر غیر مستقیم (05/0 > P) و همچنین مولفه های عملکرد خانواده بر دلزدگی تاثیر مستقیمی دارد (05/0 > P). سبکهای دلبستگی بر دلزدگی زناشویی با میانجی گری هوش هیجانی تاثیر غیر مستقیم (05/0 > P) و سبکهای دلبستگی بر دلزدگی تاثیر مستقیمی دارد (05/0 > P).