بررسی سوره ملک و قلم در ترجمه منظوم ریبوار هه جمنه یی براساس نظریه یوجین نایدا

قرآن کریم با ذات محتوایی و پیامی خود جهت هدایت و تغییر رفتار و سبک زندگی مادی گرایانه به الهی گونه بر بشر نازل شده است، چنین متن هایی با متن نوشته های بشری تفاوت های اساسی دارد؛ بنابراین ترجمه این گونه متن ها با متن های دیگر متفاوت است، مترجمان قرآن می کوشند تا بر اساس نظریه های مطرح ترجمه به انتقال مفاهیم اصلی متن قرآن به زبان مقصد بپردازند به طوری که در کنار آن ساختار اصلی حفظ شود و ساخت نحوی و دستوری آن به زبان مقصد منتقل شود و معانی اصلی واژگان و عبارات زبان مبدا در ترجمه منعکس گردد. در این پژوهش بر اساس روش تحلیل علمی و با تکیه بر عناصر اصلی ترجمه در نظریه یوجین نایدا، به بررسی ترجمه سوره های «ملک» و «قلم» در ترجمه منظوم ریبوار هه جمنه یی به زبان کردی می پردازیم. نتیجه پژوهش نشان می دهد که این ترجمه دارای نقاط قوت و ضعف است؛ چه این که مترجم در اثر خود از ترجمه صوری بهره بسیاری برده و توانسته است زبان مقصد را به زبان مبدا نزدیک سازد. از سوی دیگر، بنا بر افزایش متن ترجمه نسبت به متن آیات در برخی از ابیات، از ترجمه پویا در زبان مقصد بهره برده است. البته بیشتر معادل های مترجم در ترجمه صحیح است و این نشان دهنده تسلط وی به ترجمه است. هرچند ناپخته بودن متن مقصد در مواردی کاملا محرز بوده و عدم معادل یابی نیز آشکار است. نهایت آن که ترجمه هه جمنه یی در قالب منظوم، ترجمه ای قابل قبول و متناسب با زبان متن مبدا است.