مقایسه وضعیت فلکشن انقباضی زانو، عملکرد، کیفیت زندگی و تعادل در زنان سالمند مبتلا به استئوآرتریت با و بدون خالی کردن زانو

ناپایداری زانوی بیماران مبتلا به استیوآرتریت، یک مشکل ناتوان‌کننده‌ی رایج بوده که ممکن است علل و عوارض متعددی داشته باشد. محققین در این مطالعه به بررسی عملکرد، کیفیت زندگی، فلکشن انقباضی زانو و تعادل در بیماران مبتلا به استیوآرتریت و ارتباط آن با ناپایداری مفصل زانو پرداخته اند. 

مواد و روش‌ کار:

در این مطالعه مورد-شاهد، دوسویه کور، 60 زن مبتلا به استیوآرتریت زانو شرکت نمودند و بر اساس نمرات شاخص ناپایداری زانو در دو گروه 30 نفره استیوآرتریت با (میانگین سن: 80/52) و بدون ناپایداری زانو (میانگین سن: 43/54) تخصیص یافتند. متغیر درد با مقیاس آنالوگ بصری، فلکشن انقباضی زانو با گونیامتر یونیورسال، عملکرد با WOMAC و عملکرد فیزیکی بیماران با تست‏های بلند شو و برو و بالا و پایین رفتن از پله، کیفیت زندگی با پرسشنامه SF36 و تعادل با آزمون Single leg liftارزیابی شد. داده ها با نرم افزار SPSS نسخه 22و آزمون t-test نمونه مستقل در سطح معناداری 05/0 تجزیه‌وتحلیل شدند.

یافته‌ها: 

میانگین نمرات فلکشن انقباضی بین دو گروه با و بدون ناپایداری زانو تفاوت معناداری داشت (پای راست 0001/0=P، پای چپ: 001/0=P). همچنین میانگین نمرات شدت درد، WOMAC، عملکرد فیزیکی، کیفیت زندگی و تعادل تک پا بین دو گروه تفاوت معناداری داشت (در همه متغیرها 0001/0=P). در خصوص زمان بالا و پایین رفتن از پله، زمان بالا رفتن بین دو گروه تفاوت معناداری نداشت (057/0=P)، گرچه در مورد زمان پایین آمدن تفاوت بین آن‌ها معنادار بود (0001/0=P).

بحث و نتیجه‌گیری:

 با توجه به یافته‌های این مطالعه مشخص شد که بین دو گروه بیمار با و بدون ناپایداری زانو در فاکتورهای درد، عملکرد، فلکشن انقباضی، کیفیت زندگی و تعادل تک پایی تفاوت معناداری وجود داشته که توجه به علل وقوع و اثرات جانبی این مشکل را پرواضح می کند.