الگوی کاهش مخاطرات کم آبی حوضه هیدرولوژیک دریاچه ارومیه از طریق سازگاری و مدیریت راهبردی

هدف اصلی این پژوهش، تدوین راهبرد و اولویت بندی راهبردهای مربوط به الگوهای سازگاری با کم آبی و خشکسالی در حوضه آبخیز دریاچه ارومیه با استفاده از روش SWOT و تکنیک QSPM است. این تحقیق از نظر ماهیت کاربردی و از نظر روش مطالعه، توصیفی- تحلیلی محسوب می شود. بدین منظور با استفاده از داده های به دست آمده، ابعاد چهارگانه مدل SWOT مشخص شده و برپایه نتایج به دست آمده، راهبردهایی برای وضعیت های مختلف تعیین شد و در نهایت با استفاده از ماتریس برنامه ریزی کمی QSPM هر یک از راهبردها با استفاده از مولفه های چندگانه ارزیابی و سنجش شد. نتایج نمره به دست آمده از ماتریس ارزیابی عوامل داخلی و خارجی به ترتیب 394/0 و 776/2 است. تحلیل همزمان ماتریس های عوامل داخلی و خارجی، وضعیت کلی راهبردهای در نظر گرفته شده برای الگوی سازگاری با کم آبی و خشکسالی را در حالت راهبرد های WO یعنی راهبردهای محافظه کارانه نشان داد. همچنین سنجش کمی راهبردها نشان داد که از بین راهبردهای تدوین شده، اعمال مدیریت یکپارچه با اصلاح ساختار تقسیمات کشوری براساس طراحی و استقرار سامانه تصمیم یار مدیریت جامع حوضه آبخیز (WO1) و اعمال مدیریت اکوسیستم محور با استفاده از مطالعه و اجرای برنامه حفاظت اکولوژیک پارک ملی (WO2) با داشتن بیشترین نمره به ترتیب 36/6 و 59/5 دارای بیشترین جذابیت و راهبرد مناسب برای تدوین الگوی سازگاری با کم آبی و خشکسالی در حوزه مدیریت دریاچه ارومیه است. همچنین استقرار بازار آب از طریق ساماندهی چاه ها و نصب کنتورهای هوشمند حجمی، کمترین جذابیت را از نظر خبرگان داراست.