بررسی تطبیقی آیین های پیمان در سه نسخه اسطوره ای شاهنامه، ایلیاد و ادیسه (با تاکید بر تصاویر آیین در نسخ)
آثار ادبی کهن در جوامع مختلف نموداری از مجموعه داشته های فرهنگی است. بررسی ها نشان می دهد که بسیاری از نکات فرهنگی و اجتماعی موجود در این آثار به هم شباهت هایی دارد. در ایران، کتاب شاهنامه و در یونان، کتاب ایلیاد و ادیسه از منابع کهن ادبی هستند. بررسی تطبیقی آیین های پیمان و آگاهی از وجود شباهت و تفاوت در این آثار، مسیله ای است که این پژوهش دنبال می کند. پژوهش حاضر به روش توصیفی و تحلیلی و با تکیه بر داده های منابع کتابخانه ای انجام شده است. نتایج پژوهش نشان می دهد که پیمان و لزوم پایبندی به آن از اهمیت فراوانی در شاهنامه و ایلیاد و اودیسه برخوردار بوده است. از جمله این عناصر مشترک، وجوب عقوبت تلخ پیمان شکنان در روز رستاخیز، حضور شاهد و گواه در هر پیمان، دادن نوعی «نشانه» به یکدیگر است که بر متعهد و وفادار بودن دو طرف پیمان دلالت دارد، گاهی انسانی به عنوان گروگان و در مواقعی سلاح و ابزار جنگی و یا یک حلقه (گل) یا انگشتر این نقش را بر عهده دارند. همچنین آیین هایی نظیر قربانی کردن و دست دادن در هنگام پیمان بستن در میان این اقوام رایج و مشترک است. البته نحوه انعقاد پیمان و همچنین اشکال آن در این دو اثر دقیقا مطابق همدیگر نبوده است؛ از جمله، جرعه افشانی یکی از آدابی است که در ایلیاد و اودیسه به آن اشاره شده اما در شاهنامه هیچ نشانه ای از آن دیده نمی شود.
اهداف پژوهش:
تطبیق آیین های پیمان در شاهنامه و ایلیاد و ادیسه.بررسی تصاویر مربوط به آیین پیمان در نسخ مصور.
سوالات پژوهش:
آیین های پیمان چه جایگاهی در نسخ شاهنامه و ایلیاد و ادیسه دارد؟آیین پیمان چگونه در نسخ مصور ادبی بازتاب یافته است؟
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.