شناسایی و تعیین الزامات طراحی و توسعه یک برنامه‎ کاربردی خودمراقبتی مبتنی بر تلفن همراه برای کنترل و کاهش استرس و اضطراب دانشجویان

افزایش استرس و اضطراب دانشجویان تاثیری منفی بر سلامت جسمی ‎و روانی آنان داشته و می‎تواند مانع از عملکرد تحصیلی کارآمد آنها شود. برنامه‎های کاربردی خودمراقبتی می توانند به کنترل و کاهش اثرات اضطراب و افسردگی دانشجویان کمک کنند. هدف از این مطالعه تعیین الزامات لازم برای طراحی و توسعه یک برنامه‎های کاربردی خودمراقبتی جهت کنترل و کاهش استرس و اضطراب دانشجویان است.

پژوهش حاضر یک مطالعه کاربردی است که با روش کمی-توصیفی در سال 1401 انجام شد. برای انجام این مطالعه، برای 73 نفر از دانشجویان مرکز آموزش عالی علوم پزشکی وارستگان (استان خراسان رضوی، شهر مشهد) دعوت نامه برای همکاری ارسال شد. در نهایت 38 نفر از دانشجویان بر اساس معیارهای ورود به مطالعه وارد شدند و به سوالات پرسشنامه پاسخ دادند. داده ها با آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار، درصد، فراوانی) با استفاده از نرم افزار SPSS 24 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

بر اساس نظرات دانشجویان از مجموع 91 نیاز اطلاعاتی-آموزشی و قابلیت، 67 مورد نیاز اطلاعاتی-آموزشی و 25 مورد قابلیت با کسب میانگینی بزرگ تر و مساوی (75%)3/75 برای طراحی برنامه کاربردی ضروری تلقی شدند. نیاز اطلاعاتی- آموزشی و قابلیت ها در هشت محور پروفایل کاربر، سوابق بالینی، سبک زندگی، مدیریت و کنترل بیماری، دستورالعمل آرام‎سازی، هشدارها و یادآورها، گزارش‎گیری و قابلیت‎های برنامه کاربردی دسته بندی شدند.

نتیجه گیری:

شناسایی و تعیین الزامات مربوط به طراحی یک برنامه کاربردی خودمراقبتی از اصول اساسی توسعه یک برنامه کاربردی است که به واسطه دخالت دادن کاربران و کسب نظر آن ها می تواند در میزان و تداوم استفاده این افراد از این قبیل برنامه های کاربردی نقش بسزایی داشته باشد. بنابراین، طراحان برنامه های کاربردی با استفاده از نیازها و قابلیت‎های موجود در مطالعه حاضر می‎توانند یک برنامه کاربردی خودمراقبتی سازمان یافته را برای کنترل و مدیریت استرس و اضطراب دانشجویان را طراحی کنند.