بررسی عادت واره «زن توانای» املی نوتومب از دیدگاه جغرافیای ادبی در رمان ریش آبی

رمان ریش آبی املی نوتومب نوعی «بازنویسی ادبی» و فرامتنی از داستان ریش آبی پرو می باشد که در سبکی جدید و منحصر به نوتومب نوشته شده است. این رمان یکی از حوزه های مطالعاتی است که تاثیرات اجتماعی و جغرافیایی بر محصولی ادبی را منعکس می کند. هدف اصلی پژوهش حاضر، بررسی ابعاد جامعه شناختی مرتبط با زندگینامه املی نوتومب از منظری میان رشته ای و با فرض ایجاد یک روش تحلیلی نوین می باشد که از دیدگاه بوردیو و به منظور تاکید بر عادت واره ای خاص از نوتومب انجام می شود. این عادت واره شخصیتی زنانه است که از طریق تمایلی ذاتی برای سازگاری با محدودیت های اجتماعی ساخته شده است. موضوعی که به خوبی توسط شخصیت اصلی زن داستان نیز نمایان گردیده است. بعلاوه عناصر جغرافیایی دخیل در آفرینش جدید ریش آبی و رابطه آنها با "عادت واره ی" "زن قدرتمند" نویسنده متمایز شده است. این پژوهش تحلیلی-تحقیقی متعاقب رویکردهایی خاص در حوزه «جغرافیای ادبی» همچون گاستون باشلار و میشل کولو بوده و همچنین مبتنی بر تفکرات جامعه شناختی پیر بوردیو و آنتونی گیدنز است. بدین ترتیب، در این تحقیق اهمیت عوامل ذکر شده در قالب فرآیندی ادبی در اثر ریش آبی برجسته می شود، رمانی که نوعی از بازنویسی زنانه است که در آن نوتومب به تاثر از فضایی جغرافیایی توجه خاص خود را به سوی تاریخ و شرایط اجتماعی معطوف می کند.