مقایسه میزان رضایت از زندگی و ابعاد پرخاشگری سربازان در حال خدمت در زندان ها بر اساس وضعیت تاهل و نوع ورزش (آبی یا زمینی)

محیط و شرایط سخت خدمت در زندان، سلامت روان سربازان را به مخاطره می اندازد و سطح پرخاشگری و رضایت از زندگی آنها را تحت تاثیر قرار می دهد. هدف این مطالعه مقایسه میزان رضایت از زندگی و ابعاد پرخاشگری سربازان بر اساس نوع ورزش (آبی یا زمینی) و وضعیت تاهل آنها بود.

جامعه آماری پژوهش تمامی کارکنان وظیفه در حال خدمت در سازمان زندان های استان مازندران در سال 1400 بودند که سربازان 3 زندان بابل، ساری و تنکابن با نمونه گیری تصادفی خوشه ای به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند (169=n) و نهایتا 153 پرسشنامه کامل تحلیل شد. داده ها با سه پرسشنامه اطلاعات جمعیت شناختی، رضایت از زندگی Diener و پرخاشگری Makarowski و با 3 بعد پیشبرد هدف، تخریب شخص و جرات ورزی جمع آوری شد.

رضایت از زندگی سربازان رشته های زمینی و آبی با یکدیگر تفاوت معناداری دارد و سربازان رشته های آبی رضایت از زندگی بالاتری دارند (0.05>P). میانگین ابعاد پرخاشگری گروه ورزش های آبی کمتر از گروه ورزش های زمینی است که به جز بعد جرات ورزی ازنظر آماری معنادار است (0.05>P). سربازان مجرد نسبت به سربازان متاهل رضایت از زندگی بیشتری دارند اما این تفاوت به لحاظ آماری معنادار نیست (0.05<P). همچنین در میانگین ابعاد پرخاشگری سربازان متاهل و مجرد تفاوت معناداری وجود ندارد (0.05<P).

نتیجه گیری: 

با توجه به نتایج که نشان می دهد سربازان مشغول به خدمت در زندان رشته های ورزشی آبی نسبت به سربازان رشته های زمینی رضایت از زندگی بالاتر و ابعاد پرخاشگری کمتری دارند؛ به منظور افزایش رضایت از زندگی و کاهش پرخاشگری سربازان مشغول به خدمت در زندان پیشنهاد می شود برنامه های ورزشی آبی به صورت تفریحی و آموزشی جزء برنامه های اوقات فراغت سربازان قرار گیرد.