بررسی رویکرد نیک تراکاکیس به ضدتئودیسه در قیاس با متاتئودیسه و نقد تئودیسه

مسیله شر و تلاش برای تیودیسه‌پردازی پیرامون آن توانسته است جایگاه خود را به عنوان مشغله ذهنی فیلسوفان دین نهادینه سازد. اما از سوی دیگر برخی در این اندیشه‌اند که چگونه می‌توان به این چالش خاتمه داد. نیک تراکاکیس از جمله دسته اخیر است که با عبور از متاتیودیسه و نقد تیودیسه در نهایت راه‌حل مسیله شر را در ضدتیودیسه می‌داند. او با تکیه بر واقعیت عینی و عملی شرور و همچنین با تاکید بر ایرادات اخلاقی، روشی و متافیزیکی تیودیسه‌ها به تجدیدنظر در تصویر خداوند رسیده و دیدگاه خود را ضدتیودیسه نامیده است. در این دیدگاه، ابتنای تیودیسه‌ها بر خدای شخص‌وار سدی دایمی در برابر جمع میان شرور و خیرخواهی خداوند تلقی می‌شود. با این حال، این نگاه به تیودیسه با نقدهای مبنایی، روشی و هدفی مواجه شده است. در این پژوهش، ابتدا به تفاوت ضدتیودیسه با متاتیودیسه و نقد تیودیسه پرداخته شده و سپس به تعریف و تبیین ضدتیودیسه از منظر تراکاکیس توجه شده است. در پایان نیز اشکالاتی همچون انحصارگرایی در مبنای اخلاقی، ضعف شناختی در صفات مشترک، پیشداوری در مسیله، نادیده‌انگاری صورت مسیله، عدم ارایه تبیین جایگزین از شر و بازگشت به مسیله منطقی شر، در برابر ضدتیودیسه مطرح شده است.