تاثیر برخی فلاونوئیدهای خالص بر گیلکوزیلاسیون پروتئین ها در شرایط In vitro

گلیکوزیلاسیون غیرآنزیمی پروتئین ها علت اصلی مشکلات دیابتی و همچنین اختلالات قلبی و عروقی، رتینوپاتی، نفروپاتی و نوروپاتی می باشد. به نظر می رسد آنتی اکسیدان ها تاثیرات بازدارنده مؤثری بر گلیکوزیلاسیون پروتئین ها داشته باشند.
چند نوع فلاونویید از جمله روتین، کامفرول، کوئرستین، آپی ژنین، نارینجین، مورین، بیوچانین آانتخاب شدند و تاثیرات آنتی اکسیدانی آن ها تحت شرایط in vitro در گلیکوزیلاسیون هموگلوبین، آلبومین و انسولین مورد بررسی قرار گرفت. در ابتدا غلظت مطلوب گلوکز و نیز زمان انکوباسیون برای هر پروتئین تعیین گردید. سپس درصد مهار گلیکوزیلاسیون هر پروتئین در حضور سه غلظت مختلف 10? g/ml)، 5، (0.5 از هر فلاونویید با روش اسپکتروفتومتریک تعیین گردید.
نتایج به دست آمده نشان می دهد که بیوچانین آبهترین باز دارنده گلیکوزیلاسیون انسولین و هموگلوبین است، به طوری که گلیکوزیلاسیون انسولین را 100% و هموگلوبین را 60% مهار می کند. گلیکوزیلاسیون آلبومین به میزان 100% با بیوچانین آو آپی ژنین مهار می گردد.
بحث: انتظار می رود فلاونوییدها تاثیرات بازدارنده ای در عواقب بیماری دیابت داشته باشند و مصرف آن ها می تواند از بروز بسیاری از مشکلات در افراد دیابتی پیشگیری نماید.