بررسی اثرات مت آمفتامین بر ساختار بافتی لوله های اسپرم ساز در موش صحرایی

مت آمفتامین ماده محرک سیستم عصبی مرکزی است که معمولا سوء مصرف می شود. هدف مطالعه حاضر تعیین اثرات مت آمفتامین بر قطر و ضخامت لوله های سمینی فر گناد موش های صحرایی نر است.

در این مطالعه از 20 سر موش صحرایی نر بالغ با وزن 200 تا 220 گرم استفاده شد. موش ها به دو گروه آزمایش و کنترل هر گروه 10 موش تقسیم شدند. در گروه آزمایش موش های صحرایی سه روز اول 2 میلی گرم و چهار روز بعد، 5 میلی گرم مت آمفتامین به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به صورت داخل صفاقی دریافت کردند. گروه کنترل نیز 5/0 میلی لیتر سرم فیزیولوژی به صورت داخل صفاقی به مدت یک هفته به ازای هر موش دریافت کردند. بعد از گذشت 24 ساعت از آخرین تزریق، موش های صحرایی کشته و گناد اصلی از اسکروتوم خارج شد. بعد از پاساژ بافتی و رنگ آمیزی با هماتوکسیلین-ایوزین، با میکروسکوپ نوری بررسی شدند. نتایج با استفاده از آزمون تی مستقل تحلیل شد. مقدار 05/0 P< برای تعیین سطح معنی داری بین گروه ها در نظر گرفته شد.

یافته ها:

 نتایج پژوهش نشان داد مصرف مت آمفتامین باعث کاهش معنادار میانگین قطر و ضخامت اپی تلیوم لوله های سمینی فر در موش های صحرایی می شود.

با توجه به نتایج به دست آمده از این مطالعه، مت آمفتامین با دژنراسیون و آتروفی لوله های اسپرم ساز یک ترکیب سمی برای گناد اصلی موش های صحرایی نر است