نقش اعتقادات در حفظ محیط زیست از دیدگاه قرآن

در جهان هستی، حیات همه موجودات زنده بر زندگی یکدیگر تاثیر می گذارد. محیط زیست ظرف کمال انسان است و باید به آن توجه شود تا بتواند کمال انسان را به ظهور برساند. از این رو، شایستگی حفاظت و مراقبت را دارد. وخامت بحران‏های محیط‏زیستی تا حدی است که حیات انسان و سایر موجودات بر کره خاکی را به مخاطره انداخته است. از منظر قران کریم مالکیت همه اشیاء خدا است و مالکیت انسان نسبت به اموال مالکیت قراردادی است. بنابراین، تبیین اخلاق محیط‏زیستی براساس مفهوم خداباوری می‏تواند رهیافت فراگیرتری نسبت به تعامل انسان با محیط‏زیست طبیعی فراهم آورد. در این مقاله، با رویکرد توصیفی- تحلیلی سعی برآن است با تکیه بر قرآن کریم و آموزه های وحی، تاثیر اعتقاد به خدا و وحی در حفظ محیط زیست مورد بررسی واقع گردد. انسان خداشناس در صدد است که با عمل به آموزه های قرآن کریم در حفظ و نگهداری محیط زیست کوشا باشد، زیرا خدا را ناظر بر رفتار خود با طبیعت می داند و به عنوان حق جمعی به محیط زیست می نگرد و مانع از پایمال شدن حق دیگران می گردد.