سنجش فهم تجددگرایانه از اسلام با تاکید بر اندیشه نصرحامد ابوزید

دین مقدس اسلام آخرین دین آسمانی است که برای هدایت بشر ارزانی داشته شده است و فهم آن برای عموم انسان ها به ویژه مسلمانان امری لازم شمرده می شود. برخی در سایه عقل بسندگی، با نگرش تجددگرایانه مبتنی بر نظریه هرمنوتیک فلسفی به فهم اسلام می پردازند که پژوهش در عیارسنجی آن از اهمیت جدی برخوردار است (اهمیت). با توجه به گسترش این نوع نگاه به فهم اسلام، وجود انحراف و چالش در فهم صحیح آن منتفی نیست (مشکل)؛ ازاین رو این پرسش مطرح می شود که مبنا و عیار فهم تجددگرایان از اسلام و منبع آن یعنی وحی چیست (سوال). گمان بر آن است که آنان وحی را در مقام نزول، فاقد الفاظ خاص و غیرمکتوب و محتوای آن را تجربه وحیانی پیامبر می دانند و اسلام را متاثر از شرایط زمان می دانند و از همین رو به تاریخی نگری به آن قایل اند. (فرضیه). این مقاله توانسته با ابزار کتابخانه ای و با روش توصیفی تحلیلی (روش) به سنجش فهم تجددگرایانه از اسلام با تاکید بر اندیشه حامد ابوزید بپردازد (هدف) و به این نکته اشاره کند که وحی با لفظ عربی از سوی خدا نازل شده و محتوای آن نیز عین کلام خداوند است و نگره تاریخی به اسلام، ضمن تقدس زدایی از آن موجب محدودیت هایی می شود که با ذات اسلام همخوانی ندارد (یافته).