تحلیل اثر سرپرستی توهین آمیز بر رفتارهای شهروندی سازمانی پرستاران با نقش میانجی خستگی عاطفی

رفتارهای شهروندی سازمانی رفتارهای فرانقشی هستند که باعث بهبود اثربخشی سازمان می شوند. هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر سرپرستی توهین آمیز بر رفتارهای شهروندی سازمانی پرستاران با نفش میانجی خستگی عاطفی در بیمارستان شهدای عشایر خرم آباد بود.

پژوهش حاضر از لحاظ هدف، کاربردی و از حیث جمع آوری داده ها از نوع تحقیقات توصیفی از شاخه مطالعات میدانی به شمار می آید که روش انجام آن به صورت پیمایشی بود. جامعه آماری پژوهش تعداد 230 نفر از پرستاران شاغل در بیمارستان شهدای عشایر خرم آباد بود که بر اساس جدول کرجسی و مورگان حجم نمونه ای به تعداد 140 نفر به روش تصادفی طبقه ای از میان آن ها انتخاب گردید. برای سنجش متغیرهای پژوهش از پرسشنامه ای که شامل سه بخش سرپرستی توهین آمیز، خستگی عاطفی و رفتارهای شهروندی سازمانی بود، استفاده شده است. پایایی پرسشنامه با استفاده از روش آلفای کرونباخ و روایی آن با استفاده از روایی همگرا به تایید رسید. برای تجزیه و تحلیل داده ها از مدل سازی معادلات ساختاری و نرم افزار Spss و PLS استفاده شده است.

یافته ها:

 نتایج نشان دهنده این است که در سطح اطمینان 95 درصد سرپرستی توهین آمیز اثر منفی و معنی داری بر رفتارهای شهروندی سازمانی پرستاران دارد و خستگی عاطفی در رابطه سرپرستی توهین آمیز و رفتارهای شهروندی سازمانی پرستاران نقش میانجی دارد.

با توجه به یافته ها می توان گفت سرپرستی توهین آمیز به صورت مستقیم روابط سرپرست-پرستار را مختل کرده که به دنبال این اختلال خستگی عاطفی پرستاران افزایش یافته و سطح انجام رفتارهای شهروندی سازمانی در آنها کاهش می یابد.