پیدایش جهان از دیدگاه قرآن و علم

در آیات متعددی از قرآن کریم به موضوع پیدایش جهان و پدیده های مختلف مرتبط با آن اشاره شده است. در این نوشتار به شرح دو پدیده آسمانی که در آیات 30 سوره الانبیاء و 11 سوره فصلت مطرح شده اند، پرداخته و امکان انطباق این دو آیه با یافته های جدید علمی را مورد نقد و بررسی قرار داده ایم. رویکرد ما در این پژوهش بدین صورت است که ابتدا با تحلیل های لغوی، صرفی، نحوی و تفسیری، معانی محتمل آیه را بررسی می نماییم. سپس احتمالات مختلف علمی نزدیک به معنای آیه را مطرح کرده و نقاط قوت و ضعف آنها را ارزیابی می نماییم.نتایج این پژوهش نشان می دهد که اشاره خداوند به پیوسته بودن آسمانها و زمین و سپس جدا شدن آنها در آیه 30 الانبیاء و پدیده آسمان دودمانند در آیه 11 فصلت می تواند با پدیده های علمی بیگ بنگ، تشکیل منظومه شمسی و ابتدای شکل گیری زمین و جو آن مطابقت داشته باشد.