اثربخشی آزمایشات روان شناختی (روانی آموزشی) بر کیفیت خواب بیماران جسمی مزمن در ایران: یک مطالعه فراتحلیل (1382-1400)

اهداف:

 پژوهش حاضر با هدف بررسی میزان اثربخشی آزمایشات روان شناختی (روانی آموزشی) بر کیفیت خواب بیماران جسمی مزمن در ایران (1382-1400) انجام شد.

مواد و روش ها:

 این پژوهش ازنظر نوع هدف، فراتحلیل بود. جامعه آماری پژوهش شامل پایان نامه های کارشناسی ارشد و دکتری، مطالعات منتشرشده در مجلات علمی پژوهشی و پژوهش های نمایه شده نویسندگان ایرانی در خارج از کشور بود. ابزار پژوهش برای تحلیل داده ها، چک لیست فراتحلیل بود و مراحل انجام فراتحلیل براساس روش فراتحلیل هویت و کرامر بود.  

یافته ها :

از مجموع 57 مطالعه، 31 مطالعه شامل 1813 شرکت کننده، معیارهای واجد شرایط را داشتند. یافته های پژوهش نشان داد میزان اندازه اثر کلی به دست آمده، 0/99 درصد است. سطح معناداری ترکیبی مطالعات انجام شده (0001/P<0) به دست آمد که نشان دهنده معنادار بودن مجموع اندازه اثر مطالعات روان شناختی بر کیفیت خواب در بیماران جسمی مزمن است.

نتیجه گیری:

 میزان اندازه اثر آزمایشات روان شناختی بر کیفیت خواب بیماران جسمی مزمن در ایران براساس جدول تفسیر کوهن، بالاست. بنابراین به کار بستن این رویکرد درمانی نوین می تواند به عنوان روشی موثر در ارتقای کیفیت خواب افراد دچار بیماری جسمی مزمن شود.