بررسی دقت مدل WRF و تصاویر ماهواره ای در شبیه سازی گرد و خاک جنوب شرق ایران: مطالعه موردی آوریل 2017

امروزه وقوع توفان های گردوخاک یکی از معضلات مهم بسیاری از مردم جهان است و هر ساله سبب بروز خسارات فراوان در بخش‏های مختلف زندگی انسان‏ها می شود. کشورهایی که در کمربند گردوخاک قرار دارند بیشتر از این معضل زیست محیطی آسیب می‏بینند. ایران نیز به عنوان کشوری در غرب آسیا، همواره از توفان‏های گرد و خاک آسیب دیده است، توفان‏هایی که عمدتا منشا خارجی دارند. هدف از این مطالعه، بررسی پدیده گرد و خاک در جنوب‏شرق ایران و منطقه هامون است. به این منظور، مورد مطالعاتی 26 تا 28 آوریل در منطقه هامون مورد بررسی قرار گرفت. گرد و خاک 26 تا 28 آوریل نشان داد که در برخی از ایستگاه‏های منطقه دید افقی به کمتر از 1000 متر رسیده است و تصاویر رنگ حقیقی سنجنده مودیس و RGB ماهوارهMSG به خوبی توده ی گرد و خاک در منطقه را نشان می‏دهند. همچنین تصویر بازتابی تصحیح شده سنجنده مودیس توده گرد و خاک را واضح‏تر نشان داده‏اند. به نظر می‏رسد عمق نوری ذرات با استفاده از الگوریتم DT و DB با قدرت تفکیک 10 کیلومتر، غلظت ذرات را بیشتر از مقدار واقعی نشان می دهد. مقایسه خروجی مدل WRF-Chem با مدل MERRA2 حاکی از آن است که هر دو مدل شدت غلظت سطحی گرد و خاک را در منطقه هامون به خوبی نشان می‏دهند، هر چند مقادیر خروجی مدل WRF-Chem بیشتر از مقادیر غلظت سطحی خروجی مدل MERRA2 است. مقایسه خروجی غلظت سطحی گرد و خاک این دو مدل با غلظت PM10 گزارش شده در ایستگاه زابل، نشان‏دهنده آن است که داده‏های خروجی هر دو مدل بسیار بیشتر از داده‏های گزارش شده ایستگاهی است. همچنین در این مورد مطالعاتی، میانگین مربعات خطا مدل MERRA2در ایستگاه زاهدان کم بوده که نشان دهنده عملکرد قابل قبول این مدل در این ایستگاه در مورد مطالعاتی مذکور است. همچنین خطای MSE مدل WRF-Chem در ایستگاه زاهدان بالا بوده که نشان‏دهنده عملکرد ضعیف این مدل در ایستگاه زابل است.