احترام (بی احترامی) مدرسان نسبت به فراگیران زبان انگلیسی: ایجاد یک مدل میان فرهنگی

باتلان (2001) مدعی است رابطه متقابل محترمانه معلم-زبان آموز به ایجاد محیط امنی برای یادگیری می انجامد. مطالعه حاضر مقیاس چندوجهی ارایه می دهد که به صورت میان فرهنگی، احترام/بی احترامی معلمان نسبت به زبان آموزان را به عنوان بعد حیاتی روابط زبان آموز-معلم می سنجد. پرسش نامه احترام معلم به زبان آموز بر پایه پیشینه تحقیق، گروه های متمرکز و مصاحبه های برخط ساخته شد. ما ابعاد پرسش نامه احترام معلم به زبان آموز را از طریق تحلیل عاملی تاییدی اندازه گیری کردیم تا تاییدی برای مدل شش-عاملی فرضی مان در میان زبان آموزان و معلمان انگلیسی بومی و غیر بومی بیابیم (472= N). ساختار شش-عاملی از طریق تحلیل عاملی اکتشافی پرسش نامه احترام معلم به زبان آموز به دست آمد که بر اساس سه دسته فراگیر دربرگیرنده 14 مضمون فرعی حاصل از گروه های متمرکز و مصاحبه های برخط ساخته شد. بر اساس این تحلیل ها، ساختار شش-عاملی بهترین برازش را نشان داد. این ابعاد شامل الف) خصوصیات بینافردی معلم، ب) بینش معلم و ج) ویژگی های شغلی معلمان است. ضرایب پایایی نشان داد که همسانی درونی قابل قبولی در میان پرسش های مدل شش عامل وجود دارد. همچنین، ما اعتبار همگرا، واگرا و روایی پیش بینی کننده پرسش نامه احترام معلم به زبان آموز را نیز سنجیدیم. به نظر می رسد احترام/بی احترامی مدرسان به زبان آموزان، پیشرفت تحصیلی زبان آموز، به ویژه معدل و خودارزیابی زبان آموزان از موفقیت شان در یادگیری زبان انگلیسی را پیش بینی کند. نتایج از وجود شش بعد حاصل از تحلیل عاملی اکتشافی و گروه های متمرکز و مصاحبه های برخط پشتیبانی نموده و شواهدی عینی از ویژگی های روان سنجی این مقیاس را به ما ارایه می دهد. این مقیاس می تواند توسط مربیان و سیاست گذاران برای نظارت بر روابط محترمانه معلم-زبان آموز به کار گرفته شود.