تهدیدات فراروی صلح و امنیت بین المللی ناشی از فروماندگی دولت ها (مطالعه موردی: سومالی)

مسایل امنیتی جهان امروز از درهم تنیدگی و پیچیدگی خاصی برخواردار است که هریک از آنها می تواند مسایل امنیتی دیگری را در پی داشته باشد. یکی از این مسایل امنیتی جدید، فروماندگی دولت ها است. مسیله فروماندگی دولت ها در موضوعات صلح و امنیت بین الملل اولین بار توسط ایالات متحده آمریکا و پس از حادثه 11 سپتامبر مطرح گردید. با این حال جامعه جهانی چندان به درک صحیح و روشنی از میزان تهدیدات فراروی صلح و امنیت بین الملل ناشی از فروماندگی دولت ها دست پیدا نکرده است. از آن جایی که سومالی پس از سقوط ژنرال زیادباره در سال 1991، به عنوان یک دولت فرومانده مورد شناسایی شورای امنیت سازمان ملل متحد قرار گرفت قصد بر این است که با مطالعه موردی این کشور به شناسایی انواع تهدیدات فراروی صلح و امنیت بین الملل ناشی از فروماندگی دولت ها دست یافت. به این جهت با استفاده از روش توصیفی - تحلیل محتوا، 97 قطعنامه سازمان ملل متحد در خصوص بحران سومالی مورد تجزیه و تحلیل محتوا قرار گرفت و در نتیجه مشخص گردید که فروماندگی دولت ها حداقل می تواند باعث ایجاد 13 نوع تهدید علیه صلح وامنیت بین المللی گردد که مهم ترین این تهدیدات نقض گسترده حقوق بین المللی و حقوق بشر بوده و در مراتب بعدی می توان به رشد ابزارهای ناامنی (توسعه جنگ افزاراهای کوچک و سلاح های سبک)، رشد جرایم سازمان یافته، ستیز قومی و منازعات مسلحانه، کاهش امنیت دریایی و غیره اشاره نمود.