ساخت و بررسی اعتبار پرسشنامه ی ریسک پذیری اپراتورهای اتاق کنترل از طریق رویدادها پتانسیل مغزی

 ریسک پذیری، یکی از جنبه های شخصیتی است که در بروز حوادث موثر می باشد؛ بنابراین افراد با ریسک پذیری بالا نبایستی در مشاغل حساس که باعث بروز حوادث می شوند بکار گرفته شوند. هدف از این مطالعه، ساخت و بررسی اعتبار پرسش نامه ی ریسک پذیری اپراتورهای اتاق کنترل از طریق بررسی پتانسیل رویدادهای مغزی بود.
روش کار: ابتدا سوالات از مراجع علمی معتبر بر اساس مدل مفهومی انتخاب شدند. سپس با استفاده از روایی، صورت سوالات پرسش نامه ی اولیه انتخاب شد و توسط 178 نفر از اپراتورهای اتاق کنترل تکمیل گردید. با استفاده از آنالیز عاملی اکتشافی بهترین سوالات پرسش نامه استخراج شد. تست-تست مجدد پس از سه ماه جهت قابلیت تکرارپذیری توسط 42 نفر تکمیل گردید. جهت بررسی رویداد مغزی از الکتروانسفالوگرافی به همراه بالون آنالوگ ریسکی استفاده شد. ضریب ارتباط بین پتانسیل رویدادهای مغزی و نیز رفتار ریسکی در نرم افزار با امتیاز پرسش نامه ی تهیه شده سنجیده شده است.
یافته ها: آنالیز عاملی یک عامل و 13 سوال را به عنوان بهترین سوالات مشخص کرد. ضریب آلفای کرونباخ 0/91 به دست آمد. ضریب ارتباط Spearman بین پرسش نامه و ریسک پذیری رفتاری 0/38 (0/70 = η2، 0/01 = P) محاسبه شد. ضریب ارتباط بین پرسش نامه و رویداد مغزی P300 0/63 (0/99 = η2، 0/01 = P) محاسبه شد.
نتیجه گیری: پرسش نامه ی ریسک پذیری اپراتورهای اتاق کنترل (Operator Room Risk-taking Questionnaire) ORTQ شامل 13 سوال است که می تواند به عنوان ابزاری مناسب برای بررسی ریسک پذیری اپراتورهای اتاق کنترل و همچنین برای اهداف تحقیقاتی استفاده شود. این پرسش نامه دارای سه بعد شخصیتی ریسک پذیری، تکانشگری و جسارت است.