بررسی تذکره الاولیا و مثنوی های عطار براساس نظریه بیشمتنیت ژنت
بیان مسئله:
تذکره الاولیا مهمترین اثر منثور عطار و از بزرگترین متون منثور عرفانی است. تذکرهالاولیا این امکان را دارد که مناسبات بینامتنی موجود در آن با آثار عارفان دیگر و حتی با مثنویهای خود عطار بررسی شود.
هدف این پژوهش نشاندادن ارتباط متنی پنجاه و یک حکایت مشترک تذکرهالاولیا و مثنویهای عطار با رویکرد بیشمتنیت یکی از ارکان پنجگانه نظریه ترامتنیت «ژرار ژنت» است که با روش توصیفی تطبیقی به انجام رسید.
یافته های پژوهش بیانگر ارتباط گسترده تذکرهالاولیا و مثنویهای عطار است. هر دو نوع بیشمتنیت (همانگونگی و تراگونگی) در این آثار مشاهده میشود. این ارتباط بیشتر از نوع تراگونگی است. از میان مثنوی های عطار، بیشترین درصد حکایت های مشترک با تذکره الاولیا به ترتیب در منطق الطیر، الهینامه، مصیبت نامه و اسرارنامه مشاهده شد.
پرداخت حق اشتراک به معنای پذیرش "شرایط خدمات" پایگاه مگیران از سوی شماست.
اگر عضو مگیران هستید:
اگر مقاله ای از شما در مگیران نمایه شده، برای استفاده از اعتبار اهدایی سامانه نویسندگان با ایمیل منتشرشده ثبت نام کنید. ثبت نام
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.