بهینه سازی شرایط کشت درون شیشه ای سوخ نرگس (Narcissus tazetta L.)

گیاه نرگس (Narcissus tazetta L.) یکی از مهم ترین گیاهان سوخ دار گلدار می باشد که ازدیاد سنتی آن از طریق تقسیم سوخ می باشد که روشی پرهزینه و وقت گیر است. لذا کاربرد تکنیک های جدید کشت درون شیشه ای می تواند به افزایش ضریب ازدیاد این گیاه زینتی کمک نماید. از این رو پژوهشی در قالب دو آزمایش جداگانه انجام شد. در آزمایش اول اثر موقعیت فلس جفتی در سوخ مادری بر میزان باززایی فلس های جفتی گیاه نرگس در محیط کشت MS حاوی یک میلی گرم در لیتر تنظیم کننده رشد BA در ترکیب با 2/0 میلی گرم در لیتر تنظیم کننده رشد NAA، در قالب طرح کاملا تصادفی مورد ارزیابی قرار گرفت. در آزمایش دوم به بررسی اثر انواع مختلف اکسین بر ریشه زایی گیاهچه های کشت بافتی نرگس پرداخته شد. بدین منظور از محیط کشت ½MS حاوی یک میلی گرم در لیتر تنظیم کننده های رشد NAA، IBA، IAA و محیط کشت فاقد تنظیم کننده رشد استفاده گردید. نتایج نشان داد کاربرد لایه های مختلف فلسی سوخ نرگس تاثیر معنی داری بر تعداد و قطر سوخک باززا شده داشت. در واقع کاربرد لایه های فلسی داخلی تر سوخ منجر به افزایش تعداد سوخک باززا شده گردید ولی قطر سوخک باززا شده کاهش یافت. با توجه به این که قطر و تعداد سوخک باززا شده، هر دو عامل مهمی در شرایط کشت درون شیشه ای می باشند، لذا با در نظر گرفتن این نکته، کاربرد فلس جفتی گروه یک و دو جهت ازدیاد سوخ نرگس توصیه می گردد. هم چنین یافته های پژوهش حاضر برتری محیط های کشت ½MS فاقد تنظیم کننده رشد و حاوی 1 میلی گرم در لیتر تنظیم کننده رشد IAA را در رابطه با ریشه زایی گیاهچه های کشت بافتی نرگس نشان داد.