کاربرد داده های مغناطیس هوایی در شناسایی خطواره های مغناطیسی، گسل های پنهان و چشمه های لرزه ای: مطالعه موردی شهرستان رامسر

محدوده مورد مطالعه در منطقه البرز مرکزی در عرض شمالی 5/36 تا 37 و طول شرقی 5/50 تا 51 از نصف النهار گرینویچ قرار گرفته است. از اهداف این پژوهش، شناسایی خطواره های ساختاری موجود در منطقه مورد مطالعه، با استفاده از داده های مغناطیس هوایی و بررسی ارتباط زمین ساختی خطواره های مغناطیسی با گسل های پنهان است. عکس های هوایی، تصاویر ماهواره-ای، نقشه های موجود اعم از نقشه های توپوگرافی و نقشه های زمین شناسی به منظور تعیین ساختارهای اصلی مطالعه شد. موقعیت گسل های شناسایی شده قبلی بازنگری و با استفاده از نقشه های ژیوفیزیک هوایی، خطواره های ساختاری منطقه به روش چشمی و با استفاده از نرم افزاز ژیوسافت نسخه ی 1/4 Oasis montaj 4.1) Geosoft (استخراج شدند. با استفاده از سامانه اطلاعات جغرافیایی (GIS) و روش هم پوشانی، نقشه کانون های سطحی، نقشه خطواره های مغناطیسی و نقشه گره های تنش مغناطیسی بر یکدیگر منطبق شدند. برای شناسایی گسل های پنهان منطقه از دو روش تلفیق و تحلیل گره های تنش مغناطیسی و خطواره های مغناطیسی استفاده شد. محل خطواره ها یا پهنه های خطی که در هر سه نقشه مشترک بودند، نشان دهنده موقعیت گسل های جدید سطحی و گسل های قدیمی هستند و بقیه خطواره ها گسل های پنهان می باشند. بر این اساس خطوراه های ساختاری، گسل های پنهان و چشمه های لرزه زا شناسایی شدند.