کارکردهای مناسب آشکار و پنهان زندگی خوابگاهی (مورد مطالعه دانشگاه فرهنگیان)

هدف پژوهش حاضر، شناسایی فرصت های زندگی خوابگاهی دانشجویان پسر در دانشگاه فرهنگیان و روش پژوهش کیفی، از نوع توصیفی- مردم نگاری است. جامعه مورد مطالعه، همه دانشجویان ساکن خوابگاه های پردیس شهید مفتح شهر ری و مرکز آموزش عالی شهید بهشتی تهران (750 نفر) در سال تحصیلی 98-99 بوده که به طور هدفمند و بر اساس اشباع نظری داده ها، 41 دانشجو انتخاب شده اند. داده ها از طریق مشاهده همراه با مشارکت و مصاحبه عمیق نیمه ساختارمند جمع آوری گردید و با روش تحلیل محتوا مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. بر اساس نتایج این پژوهش، مهم ترین فرصت های زندگی خوابگاهی عبارت اند از آشنایی با مهارت و تجارب دیگران، پیشرفت تحصیلی، گسترش روابط اجتماعی و افزایش دوستی ها، توسعه روحیه همکاری و نظم پذیری، رقابتی شدن فعالیت ها، الزام به تعامل و رفتار همراه با مدارا، برخورد عینی با واقعیت های زندگی، تجربه زندگی منظم تر، افزایش سازگاری، تقویت صبر و تحمل، احساس استقلال بیشتر، یادگیری صرفه جویی، استقلال مالی و بلوغ اقتصادی، آشنایی با اقوام، مذاهب، فرهنگ و آداب و رسوم دیگر شهرها، تمایل در عمل به فرایض دینی، جزو کارکردهای مناسب خوابگاه شناسایی شدند.