شیوع ریسک فاکتور های رفتاری بیماری های غیر واگیر و عوامل اقتصادی-اجتماعی مرتبط با آن در خانوار های نظامی ایران

زمینه و هدف:

 شناخت میزان شیوع عوامل خطر بیماری های غیر واگیر و وسعت تاثیرگذاری عوامل اقتصادی-اجتماعی بر بروز آن، به منظور برنامه ریزی برای کاهش بار بیماری بسیار مهم است. این مطالعه با هدف تاثیر عوامل اقتصادی-اجتماعی در مواجهه با ریسک فاکتور های رفتاری بیماری های غیر واگیر در خانوارهای نیروهای مسلح انجام شد.

این پژوهش از نوع مطالعات کاربردی است که به شیوه مقطعی بر روی 1204 خانوار نیروهای مسلح شرکت کننده در پیمایش ملی عوامل خطر بیماری های غیر واگیر در ایران (استپس) انجام شد. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه اقتباس شده از یک پرسشنامه استاندارد (پرسشنامه نظام مراقبت بیماری های غیر واگیر در جمهوری اسلامی ایران) بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از تخمین مدل های رگرسیون لاجستیک به کمک نرم افزار Excel و STATA انجام شد.

شیوع مصرف دخانیات، رژیم غذایی ناسالم و کم تحرکی در خانوار های نظامی ایران به ترتیب 5/7%، 34% و 58/6% بود. احتمال مصرف دخانیات در میانسالان (59-45 سال)، به طور معناداری 2/19 برابر سالمندان (60≤ سال) بود (0/016=P). احتمال رژیم غذایی ناسالم در افراد بی سواد به طور معناداری 2/13 برابر افراد با تحصیلات دیپلم و دانشگاهی بود (0/001>P). احتمال وجود کم تحرکی در زنان به طور معناداری 1/77 برابر مردان (0/001>P)، در افراد زیر دیپلم 1/34 برابر افراد با تحصیلات دیپلم و دانشگاهی (0/033>P) و در افراد بدون شغل 2/07 برابر افراد بازنشسته بود (0/033>P) بود.

نتایج این مطالعه نشان داد برای مقابله با چالش های بهداشتی و کاهش بار بیماری های غیرواگیر، توجه به وضعیت اقتصادی-اجتماعی خانوار و کاهش نابرابری های اقتصادی- اجتماعی خانوار ها را باید همراه با کنترل عوامل خطر رفتاری بیماری های غیر واگیر در نظر داشت.