ارائه مدلی برای سیاست گذاری درنظام مدارس غیردولتی

هدف اصلی پژوهش ارایه مدلی برای سیاست گذاری درنظام مدارس غیردولتی می باشد.

پژوهش پژوهش حاضر کاربردی است و،به روش آمیخته پیمایشی انجام شده است. در بخش کیفی ازروش تحلیل تم استفاده شد. در بخش کمی، از روش مدلسازی ساختاری تفسیری (ISM) جهت تعیین روابط استفاده گردید. جامعه آماری دربخش کیفی شامل 20 نفر مصاحبه شونده (خبرگان سیاست گذاری، اساتید و مدیران عالی) با مصاحبه های نیمه ساختار یافته ودربخش کمی 1140 مدرسه سه استان خراسان بوده که با روش نمونه گیری تصادفی ساده با اثبات روایی و پایایی می باشد.

برآیند این پژوهش نشان می دهد، سیاست گذاری براساس میانگین عددی فازی عبارت است از: سرمایه گذاری 72/0، میزان کمک دولت 87/0، مدیران 74/0، معلمان73/0، عوامل اجرایی 75/0، تجهیزات آموزشی 81/0، قوانین مصوب دولتی 89/0، نظام بانکی 88/0، مالیات و بیمه 73/0، سازمانهای شهرداری و مسکن و شهرسازی 33/0، آحاد جامعه 65/0، کارشناسان مشارکتها 8/0، آموزش دانشگاه فرهنگیان  8/0، شورای هماهنگی 81/0، موسسان متخصص 78/0، مدارس خاص  78/0، شورای نظارت 88/0. چون سازمان های شهرداری و مسکن و شهرسازی 33/0 آحاد جامعه بوده و 65/0 از میانگین پایین تر بوده رد شده و بقیه مورد پذیرش قرارگرفته است.

راهبردها بیشتر برگرفته از شاخص های سطوح پایین تر هستند.  سطح اول، اثرپذیرترین و سطح  ششم  عامل  (قوانین دولت) اثرگذارترین عامل می‌باشد. همچنین  (سرمایه گذاری، موسسان متخصص و تجهیزات آموزشی، کمک دولت و شورای هماهنگی موسسان، مدارس خاص، شورای نظارت و کارشناسان مشارکت ها) مهمترین عوامل موثر بر سیاست گذاری می باشندکه باید مورد توجه بیشتری قرار بگیرند.