مقایسه میزان حساسیت عوامل میکروبی مولد عفونت های ادراری به آنتی بیوتیک های رایج مصرفی در شهر کرمان در سال های 1375 و 1379

عفونت های مجاری ادراری جزو شایع ترین عفونت های بیماران سرپایی و بیماران بستری در بیمارستان هستند، که مقاومت رو به افزایشی را نسبت به آنتی بیوتیک ها نشان می دهند. هدف مطالعه حاضر مقایسه فراوانی و میزان حساسیت عوامل میکروبی مولد عفونت های ادراری به آنتی بیوتیک های رایج مصرفی در سال های 1375 و 1379 در شهر کرمان می باشد.
نمونه های ادراری 300 بیمار در سال 1375 و 251 بیمار مراجعه کننده به آزمایشگاه های تشخیص طبی شهر کرمان در سال 1379 به طور تصادفی انتخاب و کشت داده شد و عوامل میکروبی مولد عفونت های ادراری جداسازی شد. سپس حساسیت آن ها به 8 داروی ضد میکروبی با روش disc-diffusion سنجیده شد.
شیوع عفونت ادراری در زنان زیادتر بود (7/85%). اشریشیاکلی (7/73% درسال 1379) شایع ترین عامل عفونت های ادراری بود و سپس سوش های آنتروباکتر، کلبسیلا، پسودوموناس، استافیلوکوک و پروتئوس در درصد کمی از بیماران جدا گردیدند. سیپروفلوکساسین مناسب ترین دارو بر علیه اشریشیاکلی در عفونت های ادراری در شهرکرمان بود (میزان حساسیت 8/91%). اشریشیاکلی مقاومت بالایی را نسبت به آمپی سیلین (1/91%)، کوتریموکسازول (5/66%) و جنتامایسین (3/63%) نشان داد. سیپروفلوکساسین تنها داروی ضد میکروبی مناسب بر علیه کلبسیلا بود (حساسیت100 درصد) ولی کلبسیلا مقاومت بالایی را نسبت به آمپی سیلین (4/94%)، جنتامایسین (4/68%) و نیتروفورانتویین (4/68%) نشان داد. هم چنین سوش های آنتروباکتر به سیپروفلوکساسین کاملا حساس بودند (حساسیت 100 درصد) اما مقاومت بالایی را نسبت به جنتامایسین (73.5%) و کوتریموکسازول (6/68%) نشان دادند. میزان مقاومت عوامل میکروبی مولد عفونت های ادراری به جنتامایسین در سال 1379 به طور معنی داری بیشتر از 1375 بود.
پژوهش حاضر نشان داد که مقاومت اشریشیاکلی مقاومت میکروبی بالایی را نسبت به اکثر آنتی بیوتیک های رایج مصرفی نشان داد. میزان مقاومت میکروبی به آنتی بیوتیک ها در سال 1379 تفاوت معنی داری را با سال 1375 نشان نداد و تنها میزان مقاومت میکروبی به جنتامایسین در سال 1379 افزایش معنی داری پیدا کرد.