بررسی هم افزایی پالمیتوئیل اتانول آمید و گاناگزولون بر تشنج های تونیک- کلونیک ناشی از پنتیلن تترازول

اثرات ضدتشنجی نورواستروییدها در مدل های حیوانی نشان داده شده است. اندوکانابینوییدها سبب تعدیل تحریک پذیری نورون ها می شوند. در این مطالعه هم افزایی ناشی از کاربرد همزمان پالمیتوییل اتانول آمید (PEA) بعنوان یک اندوکانابینویید و نورواسترویید گاناگزولون را بر شاخص های تشنج های تونیک- کلونیک القاء شده با پنتیلن تترازول (PTZ) بررسی کردیم.

موش های صحرایی نر بالغ نژاد ویستار استفاده شدند. تشنج تونیک- کلونیک با یک تزریق PTZ (mg/kg, i.p 80) ایجاد و مراحل تشنجی به مدت 30 دقیقه ثبت شدند. گاناگزولون (mg/kg 10) و PEA (mg/kg 40) بصورت محلول در DMSO به تنهایی و همراه با هم 15 دقیقه قبل از PTZ تزریق داخل صفاقی شدند. تاخیر زمانی بروز مراحل تشنج، مدت هر مرحله و میزان مرگ ناشی از تشنج ها اندازه گیری شد.

PEA تاثیر معناداری بر شاخص های تشنجی نداشت. گاناگزولون قبل از PTZ سبب افزایش معنادار تاخیر رسیدن به مراحل 1 تا 4 شد و کاهش معنادار مدت زمان مرحله 5 ایجاد کرد، همچنین مرگ ناشی از تشنج در مقایسه با گروه PTZ از 50 به 16 درصد رسید. تزریق همزمان PEA و گاناگزولون تاخیر رسیدن به مراحل 1 تا 5 تشنج را بطور معناداری در مقایسه با گروه PTZ و گروه گاناگزولون افزایش داد و کاهش معناداری در طول مرحله 5 ایجاد کرد. همچنین مرگ ناشی از تشنج در مقایسه با گروه PTZ از 50 درصد به صفر رسید.

تزریق PEA به همراه گاناگزولون سبب افزایش اثرات ضدتشنجی گاناگزولون و کاهش مرگ ناشی از تشنج  شد.