اثر برخی محرک های رشد بر گلدهی و واکنش های فیزیولوژیک فریزیا (Freezia hybrida ‘Royal Crown’)

مواد محرک رشد گیاهی بسته به نوع و غلظت مورد استفاده می توانند در افزایش گلدهی و واکنش های رشدی فریزیا موثر باشند. این آزمایش برای بررسی اثر نوع و غلظت سه محرک رشد بر گلدهی و تولید پداژه فریزیا به صورت طرح کاملا تصادفی با سه تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل سه نوع محرک رشد (بیورادیکانت، اکورمون و فیوتاپ) در سه غلظت 5/0، 1 و 5/1 در هزار بود که نبود محلول پاشی به عنوان تیمار شاهد در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که با محلول پاشی 1 در هزار از اکورمون و فیوتاپ طول برگ به ترتیب 9/8 و 5/14% و عرض برگ 8/9 و 2/5% نسبت به شاهد افزایش یافت. همچنین گیاهان تیمار شده با محرک رشد بیورادیکانت در غلظت 5/1 در هزار سطح برگ و فعالیت آنزیمی بیشتری نسبت به سایر تیمارها داشتند. استفاده از محرک های رشد باعث کاهش زمان گلدهی و افزایش طول ساقه گلدهنده شد. استفاده از محرک های رشد در هر 9 تیمار مورد بررسی در افزایش تعداد پداژک موثر بود. با کاربرد بیشترین غلظت استفاده شده از محرک های رشد در این آزمایش یعنی غلظت 5/1 در هزار، قطر پداژک در تیمارهای بیورادیکانت، اکورمون و فیوتاپ به ترتیب به 87/10، 33/10 و 78/11 میلی متر رسید. تیمار بیورادیکانت در غلظت 5/1 در هزار باعث افزایش 3/2 برابری وزن پداژک شد. کلروفیل کل از 22/23 میکروگرم در شرایط نبود محلول پاشی به 89/31، 80/29 و 47/31 میکروگرم در هر گرم وزن تر برگ فریزیا در غلظت 5/1 در هزار محرک های رشد بیورادیکانت، اکورمون و فیوتاپ رسید. بر اساس نتایج به دست آمده غلظت های متفاوت از محرک های رشد باعث تغییر در درصد نیتروژن و فسفر موجود در برگ فریزیا شد. انباشت فسفر در برگ های زیر تیمار با اکورمون بیشتر از دو محرک رشد دیگر بود. به طور کلی در بین سه محرک رشد استفاده شده بیورادیکانت در غلظت های 1 و 5/1 در هزار اثر بیشتری بر کیفیت رویشی و زایشی فریزیا داشت.