مقایسه مشکلات روانی و اجتماعی والدین کودکان عقب مانده ذهنی تحت پوشش توان بخشی بهزیستی اردبیل، سال 1380

عقب ماندگی ذهنی در 3-2 درصد کل یک جامعه دیده می شود و مشکل بزرگی برای هر خانواده و جامعه ای به حساب می آید. خانواده هایی که از کودک عقب مانده شان در خانه مراقبت می کنند در محاصره مسایل متنوع در همه اشکال و اندازه ها قرار دارند. شناسایی مشکلات آنان وعوامل مرتبط با آن می تواند در حمایت و راهنمایی خانواده توسط سازمان های حمایتی مورد استفاده قرار گیرد. این مطالعه نیز با هدف تعیین مشکلات روانی- اجتماعی پدران و مادران کودکان عقب مانده ذهنی و مقایسه مشکلات آنان انجام شده است.
این پژوهش یک مطالعه توصیفی- تحلیلی است در این مطالعه با نمونه گیری آسان و تداومی 60 نفر از والدین کودکان عقب مانده ذهنی (کل جامعه) انتخاب و 120 پرسش نامه توسط آن ها تکمیل گردید. سپس اطلاعات حاصله با استفاده از آمار توصیفی و مربع کای مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
نتایج نشان داد که 58.3 % مادران به هنگام حاملگی خارج از سن مناسب برای حاملگی بودند. 53.3 % والدین ازدواج فامیلی داشتند و 51.7% آنها دارای سابقه معلولیت در فامیل بوده اند. 56.7% از مادران در طول بارداری از هیچ گونه مراقبت بهداشتی برخوردار نبوده اند و 38.3% آنها بدون تجویز پزشک بطور خودسرانه از دارو استفاده کرده اند. در مجموع 76.7% مادران از مشکلات روانی شدید و 61.7% از مشکلات اجتماعی شدید برخوردار بودند در حالی که پدران به ترتیب 55% و 38.3% از مشکلات روانی متوسط و مشکلات اجتماعی خفیف برخوردار بودند و تفاوت مشکلات روانی در پدران و مادران معنی دار بود (P<0.05). در ضمن بین مشکلات روانی و اجتماعی والدین و سن کودک عقب مانده ذهنی در پدران رابطه معنی دار آماری وجود داشت ولی در مادران چنین رابطه ای مشاهده نشد. بین جنس کودک و مشکلات اجتماعی والدین و شغل پدر با مشکلات اجتماعی آنان، و تحصیلات با مشکلات روانی- اجتماعی مادر رابطه آماری معنی دار وجود داشت (P<0.05).
نتیجه این بررسی نشان داد که مادران کودکان عقب مانده ذهنی در مقایسه با پدران از مشکلات روانی- اجتماعی بیشتری رنج می برند بنابراین پیشنهاد می شود این والدین جز طبقات آسیب پذیر از نظر سلامتی قرار گیرند.