بررسی اثر گرمایش اهمی، گرمایش معمولی و پلاسمای سرد بر غیر فعال سازی میکروارگانیسم های شیر خام

شیر به عنوان یک منبع غذایی کامل حاوی مواد مغذی، مواد معدنی و ویتامین های مورد نیاز بدن است. با این حال، شیر خام دارای میکروارگانیسم های زیادی است که می توانند طیف گسترده ای از بیماری ها را برای مصرف کنندگان ایجاد کنند، بنابراین استرلیزاسیون یکی از مراحل مهم در صنعت لبنیات است که باید برای به دست آوردن یک محصول سالم که ارزش غذایی اولیه خود را حفظ می کند، توجه کافی به آن شود. مطالعه ی حاضر یک مطالعه مروری با هدف بررسی روش های حرارتی مختلف از جمله گرمایش معمولی (CH) و گرمایش اهمی (OH) و روش های جدید غیر حرارتی مانند پلاسمای سرد (CP) بر غیرفعال سازی میکروارگانیسم های شیر خام است و میزان اثربخشی این روش ها باهم مقایسه شده است. این مقاله شامل مروری بر 13 مطالعه تجربی است که 5 مطالعه به بررسی میزان غیرفعال سازی OH و CH بر روی استافیلوکوک ترمافیلوس، لیستریا مونوسیتوژنز، اشریشیا کلی، سالمونلا تیفی موریوم و لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس می پردازد و 8 مطالعه تجربی دیگر به بررسی میزان غیرفعال سازی با روش CP به عنوان یک روش جایگزین غیرحرارتی که اثر تخریبی کمتری بر روی غذاها در غیر فعالسازی استافیلوکوکوس اوریوس، انتروکوکوس فکالیس و به طور کلی میکروارگانیسم ها دارد، می پردازد. با توجه به مطالب ذکر شده در این مقاله می توان نتیجه گرفت که OH با حفظ مواد مغذی توانایی تولید محصولات ایمن را دارد و در عین حال به کیفیت محصولات آسیبی نمی رساند. مقدار بار میکروبی شیر با استفاده از روش OH بسیار کمتر از روش CH بوده و همچنین زمان و انرژی کمتری برای رسیدن به حالت استریل شده شیر مورد نیاز است زیرا انرژی و زمان مورد نیاز برای OH  نسبت به CH به ترتیب 72% و 19% کمتر است. همچنین CP با تاثیر بر تولید بیوفیلمی که توسط میکروارگانیسم ها به ویژه در استافیلوکوکوس اوریوس و انتروکوکوس فکالیس تولید میشود، بار میکروبی غذا را کاهش می دهد و با افزایش زمان تابش CP بر روی جدایه های باکتری، کاهش قابل توجهی در سرعت رشد باکتری ها مشاهده می شود.